فارسی من «پر پهن» و خرفه است، اعراب به من «فر فخ» می گویند. دشمنان من به من « بقلة الحمقا» لقب داده اند، زیرا من در مسیل ها و رودخانه ها وجاهای نمناك بطور خودرو می رویم و در برابر دوستان مرا به « بقلة لمبارکه»، « بقلة الزاهرا»، «بقلة اللينه» ملقب کرده اند. در کتب مختلفة قديم از من به نام های فر فهن، قرفین ، بوخله، خفرج، رجله و فرفخ یاد کرده اند. برگ من دارای آب حیاتی زیاد است، ۹۲ تا ۹۵ درصد، و بعلاوه دارای مقداری ویتامین (ث) مواد صمغی، مواد لعابی، مواد معدنی و چربی هستم. برگ من پیشاب آور، تب بر و تصفیه کننده خون است، تشنگی را به خوبی تسکین می دهد، خوردن پخته و خام آن التهاب های داخلی را از بین می برد و برای سوزش لوله های مری و دهانه معده که در اثر ترش کردن غذا باشد، اثری اعجاب آور دارد.سرفه های مزمن را که همراه با اخلاط خونی باشد، معالجه می کند. برای رفع بی خوابی و خونریزی در فواصل دوران عادت ماهانه زنان، تجویز شده است. جوشانده مخلوط من با گل گاوزبان یا کاهو برای رفع تشنگی و تسکین اعصاب نافع است. برگ خام مرا مانند سبزی خوردن بخورید و آن را در سالاد بریزید. از شیره تازه من به مقدار ۹۰ تا ۱۲۰ گرم مخلوط در شیر ، برای کرم معده و کرم کدو استفاده کنید. جوشانده دانه های من نیز درشیر یا آب، همین خاصیت را دارد. از برگی من و دانه من به قناری بدهید تا سرحال آمده و با صدای دلنواز خود شما را شاد نماید. ضماد برگی له شده من، همچنین شیره برگ های من برای سوختگی و میخچه مفید است، جویدن من خونریزی لثه را از بین می برد.آب مقطر برگ من به مقدار ۹۰ تا ۱۲۰ گرم برای درمان خونریزی بی موقع زنان سودمند می باشد، مالیدن بر گله شده من، جهت معالجه سر دردهای يك طرفه (میگرن) تجویز شده است. من غذا را گوارا می کنم ، اشتها را زیاد می نمایم. برگ و ساق من مسكن التهاب صفرا و گرمی کبد است. تب های صفراوی را معالجه می کند و از خونریزی معده و ریه جلوگیری می نماید. حرارت ادارار و مثانه را از بین می برد و حیض را بند می آورد. اثر من در تسکین حرارت باد سرخ قطعی است. به اشخاص سودایی مزاج که بدنی لاغر دارند و همچنین به مبتلایان به مرض غمباد (گواتر) توصیه کنید تا می توانند از برگ و بذر گیاه من استفاده کنند. این خواص در نوع كوچك من که منحصرا در ایران می روید به مراتب بیشتر از نوع بزرگ من است که در اروپا به عمل آمده و به آن به زبان فرنگی «پورپیه پوتاژه» گویند.
