فیجوآ یا آناناس گوآوا

این میوه به افتخار گیاه‌شناس برزیلی، خوا داسیلوا فیجو نام گذاری شده است.
همانطور که از نام پیداست، این میوه تلفیقی از طعم آناناس و گوآوا دارد. همینطور با نام گواواستین شناخته می‌شود، فیجوآ میوه‌ی درخت کوچکی به نام فیجوآ سلوویانا (Feijoa sellowiana) است. این میوه‌ی یضی‌شکل، پوستی سبزرنگ و گوشتی دانه‌ای، آبدار و خوش‌عطر دارد. این میوه به طور متوسط ۳۰ دانه‌ی ریز در هر پالپ دارد. گوشت شیرین ممکن است طعمی مایل به ترش داشته باشد و پوست خام آن معمولا پیش از مصرف جدا و دور انداخته می‌شود. میوه‌های رسیده لطیف و حساس هستند و با افتادن از روی درخت ضربه می‌بینند. بنابراین باید میوه‌ها پیش از اینکه خود از روی درخت بیافتند، چیده شوند.

این میوه از خواص جادویی در درمان گرفتگی شریان های قلب و گواتر ناشی از کمبود ید شناخته می شود. این میوه مقادیر قابل توجهی ید و ویتامین‌ها و مواد سودمندی مانند کومارین سینکو مارین و متیل بنزوات می باشد. میوه فیجوآ بصورت خام و همچنین بصورت فرآوری شده مانند مربا شربت کمپوت و حتی شکلات مورد استفاده قرار می گیرد. منبع خوب ويتامين ث، فيبر و مواد معدني با كالري پايين است . فی‌جوآ دارای مقادیر بالایی از ترکیبات طبیعی آنتی اکسیدانی و محافظ پوست برای مبارزه با رادیکال‌های آزاد، بعنوان یکی از علل عمده ی پیری زودرس، بیماری‌ها و سرطان، می باشد . اسانس‌های في‌جوآ طيف وسيعي از فعاليت‌هاي ضد ميكروبي را مخصوصا در مقابل آلودگی‌های قارچي نشان مي‌دهند.

فیجوآ به راحتی از طریق بذر تکثیر می یابد. اما دانهال ها غالباً شبیه پایه مادری نیستند. از شاخه ها میتوان قلمه گیری کرد و در سیستم میست یا مه افشان میتوان آن را ریشه دار کرد. از طریق پیوند رقم های مطلوب روی پایه های بذری نیز می توان به تکثیر فیجوآ اقدام کرد

دمای مورد نیاز کشت فیجوآ شرایط نیمه گرمسیری تا گرمسیری است. اما به ۵۰ ساعت سرمای زمستانه نیز برای میوه دهی نیاز دارد. به سرما مقاوم است. هنگامی که از بذر تکثیر می یابد رشد آرامی داشته و گیاهان جوان به باد حساس هستند. سرمای زمستانه زیر ۹- درجه سانتی گراد سبب از بین رفتن گیاهان می گردد.
گرمای بالای ۳۲ درجه سانتی گراد برای تشکیل میوه مضر است. این درخت به خشکی و شوری مقاوم است. به مقداری سایه نیز مقاوم بوده و آبیاری منظم برای رسیدن میوه ضروری می باشد. در خاکهای متنوعی رشد کرده و بهترین میوه ها از خاک هایی با زهکسی کامی برداشت می شوند. pH مطوب این گونه گیاهی ۵٫۵ تا ۷ می باشد. به کودهای کامل نیاز داشته و عملکرد آن را بالا می برد. ترکیب ۸-۸-۸ از نیتروژن، فسفر و پتاسیم مناسب است.