کلمه ملون (Melon) به گونه های مختلفی از خانواده کدوئیان با میوه های خوراکی و گوشتی تعلق می گیرد. گونه های مختلفی از خربزه کشت می شود که چندی از این گونه ها در آشپزی نیز کاربرد دارد. به طورکلی خانواده خربزه شامل انواع گرمک و طالبی نیز می‌شود که البته این دو نوع کم آب‌تر از خربزه هستند. خربزه ها گیاهان قدیمی هستند که در دنیای جدید اهلی شده و رقم های زیادی از آنها تولید گردیده است.
خربزه گیاه یک ساله و یک پایه و در بعضی موارد دوپایه است. میوه‌اش درشت و شیرین و آبدار است. بوته آن کوتاه و ساقه‌هایش روی زمین می‌خوابد. بوته های خربزه شباهت زیادی به خیار دارند. گلها یک دوره در صبح زود باز می شوند و گرده افشانی توسط حشرات انجام می گیرد. در خاك هاي گرم و غني و حاصلخيز خوب رشد مي كند. در آب و هواي خنك تر، خربزه را در گلخانه يا روي تخته هاي پهن پرورش مي دهند. به وسیله حشرات گرده افشانی می شود.
هترین رشد و عطر و طعم میوه خربزه و طالبی در آب و هوای گرم و خشک به دست می آید. چنانچه در دوره رسیدن میوه، شرایط آب و هوایی، ابری و بارانی باشد میوه کیفیت مناسبی پیدا نمی کند . حد نصاب درجه حرارت از ۱۸ تا ۲۴ درجه است. وقتی نور زیاد باشد رشد بهبود قابل ملاحظه ای خواهد داشت. بذر طالبی و خربزه به دلیل اینکه از گیاهان حساس هستند، در دمای پایین جوانه نمی زنند. خربزه و طالبی در انواع خاک ها قابل کشت اند ولی برای زودرسی بهتر است در خاک سبک مثل شنی لومی کشت شود. خاک عمیق و منفذ دار برای رشد خربزه مناسب است. خاک های اسیدی را به خوبی تحمل و اسیدیته بهینه خاک برای خربزه و طالبی ۷-۶ است . تنها در خاکهای حاصلخیز که دارای مواد غذایی آلی و معدنی کافی باشند، بهترین نتیجه را می دهند. بنابراین استفاده از کودهای آلی و شیمیایی برای زراعت این گیاهان بسیار ضروری است.
خربزه می تواند در خنک کردن ملایم، تمیز کردن و مرطوب نگه داشتن پوست کمک کند. این گیاه همچنین جهت درمان سوختگی و خراشیدگی مفید به نظر می رسد. گل های خربزه خلط آور و قی آور می باشند. بذور خربزه ضد سرفه، هضم کننده غذا، تب بر و کرم زدا می باشد. خربزه دارای مقدار زیادی ویتامین A،C و سلولز است. در زمینه صنایع فرآوری خربزه در ایران ، اقدام مناسبی صورت نگرفته و نیاز به بررسی داشته ، تا با استفاده از این صنعت اقدام به فرآوری این محصول شود
سفیدک سطحی Erysiphe cichoracearum، داغ زدگی Pythium ulyimum، کنه Tetranychus spp، شته خانواده Aphididae، مگس خربزه Myiopardalis pardalina ، عروسک خربزه Rhaphidopalpa foveicollis.
این گیاهان بر ردیف‌هایی از برآمدگی‌های خاکی و به صورت گروهی یا دسته‌ای کاشته شود. معمولا کشت خربزه و طالبی در زمین اصلی صورت می گیرد. برای اینکار باید زمین به خوبی آماده گردد. زمین را به صورت جوی و پشته در می آورند. در زراعتهای سطوح کوچک در محل کاشت، گودالی حفر کرده و بذور را در آن می کارند. آبیاری بطور منظم انجام گردد.
مصرف خربزه همراه با عسل به شدت دیر هضم است ، معده توان هضم این مواد را به طور کامل نداشته و رفلکس معده را بر هم می زند در نتیجه دردهای شدید در معده احساس خواهد شد که در این صورت باید فوری به پزشک مراجعه کرد، زیرا این مشکل می‌تواند موجب مرگ افراد شود.
