درباره هویج فرنگی

در مناطق معتدل بذر آنرا در دو نوبت در اواخر تابستان و اواسط بهار می توان مستقیما در محل و اصلی کشت نمود. در مناطق گرمسیر آنرا در پائیز می کارند.طريقه کشت آن در کرت بصورت دست پاش و همچنین بصورت خطی که مطلوب تر است مرسوم می باشد. فواصل خطوط از یکدیگر بین ۳۰ تا ۵۵ سانتی متر و فاصله بوته ها از یکدیگر ۵ سانتی متر در نظر گرفته می شود.این گیاه مانند سیب زمینی احتیاج به زمین سبك دارد که ریشه بتواند در داخل زمین فعالیت بیشتری بنماید.میزان بذر در هر صد متر مربع حداکثر حدود ۴۰ گرم است چنانچه پر کاشته شود باید حتما با توجه به فواصل فوق، بوته های اضانی کنده شوند وجین علف های هرزه نه تنها در مورد این نبات بلکه در تمام نباتات از اهم کار های زراعی است. دادن کود سرك در حین رشد و نمو محصول ضروری است.آفتی که این نبات را تهدید می کند شب پره زمستانی است که بوسیله پخش طعمه مسموم در زمین که قبلا گفته شد می توان با لارو های این حشره مبارزه نمود.ارقامی که وسیله مؤسسه اصلاح بذر تهیه و توصیه شده بدین قرارند:رقم امپراطور ( imperator) دیر س و بادوام بوده نسج آن ترد دارای الیاف نازك و لطیف می باشد. این رقم نباید در اراضی سخت وغيره قابل نفوذ كاشته شود وخاک های سبك نیز برای کاشت آن پیشنهاد می گردد.رقم دیگر بنام شانتنه (chantenay) زودرس و پر محصول دارای طعم مطبوع و مناسب و پر آب است. کشت آن در نقاط مختلف ایران مطلوب است.