درباره گل همیشه بهار
شیره برگ من جلو استفراغ را می گیرد و اثر مفیدی برروی زخم های روده و معده دارد. برای از بین بردن زگیل و میخچه از من استفاده کنید. با گل من اختلالات کبدی و برقان را رفع کنید. اگر گیاه «سس» شیره مرا مکیده باشد، از آن به عنوان داروی ضد سرطان می توان استفاده کرد.فارسی من گل همیشه بهار است، اعراب به من دائم الحيات و حي العالم گویند، در کتب مختلف قدیم از من به نام های ابرون، اقحوان اصغر، زبیده، قوتهان ، مرجون، كحلاء، سهلابی، خیر ، خیری زرد، میشامیش بهار، همیشه جوان یاد شده است.
گلدهی گل همیشه بهار
گلهای من زرد طلایی بوده، بدون دمگل روی نهنج قرار گرفته، در ساعت نه تاده صبح باز و در ساعت چهار تا پنج بعدازظهر بسته می شوند، و با اینکه فاقد نوش است زنبور عسل به آن راغب بوده، و گرده های آن را می خورد.
گل کوهی همیشه بهار
نوع کوهی من که در اطراف مسجد سلیمان زیاد است به تنباکوی کوهی معروف بوده، و ترکان به آن داغ توتونی و اعراب دخان الفوخ گویند، و به زبان محلی «او کوزو کوزو» و «پنیره» نامیده می شود.
در مجارستان، بلغارستان و سوئیس روستاییان آن را به جای توتون به کار می برند و در بلوچستان قلیان را با آن چاق می کنند. گیاه من چه بيا بانی و چه کوهی خزان نمی کند، ساقه کوهی من به قدر ذرعی طول داشته و به کلفتی انگشت است، دارای رطوبتی چسبناك می باشد که به دست می چسبد، گل من دارای يك ماده زرد رنگ، يك ماده تلخ و مقداری صمغ و رزین بوده ، لعابدار است.
ریشه و برگ گیاه همیشه بهار
ریشه من دارای اینولین می باشد. گل من در مجاورت آب يك ماده ژلاتینی از خود تراوش می کند که بر روی ساقه منتشر شده آن را چسبناك می نماید و به شیره گل همیشه بهار معروف است. دمکرده پنج گرم من به عنوان معرق و دمکرده بيست در هزار گل من به اندازه يك ليتر در بیست و چهار ساعت به عنوان پیشاب آور به کار می رود. شیره تازه برگ من به مقدار يك تا دو قاشق سوپ خوری مخلوط با شر بت برای جلوگیری از استفراق و زخم های معده و روده تجویز می شود.
گل همیشه بهار برای بهبود زخم
اگر چهار تا شش گرم شیره تازه ساقه مرا با ششصد گرم کره یا چربی دیگر مخلوط کرده ضماد نمایید، زخم های بدخیم را سودمند بوده، و اثرش در روی زخم ها و غدد سرطانی قابل توجه است، اگر برگ یا ساقه گیاه مرا در سرکه خیس نمایید برای از بین بردن زگیل، میخچه و پینه دست و پا نافع است، خوردن برگ ساییده من جهت درمان اسهال سودمند می باشد.
ضماد گل من با آرد جو جهت زخم های پلید و چرکی و درد مفاصل و نقرس و سوختگی آتش و جهت درمان باد سرخ که تیغ زده وخون از آن بیرون آمده باشد، و همچنین معالجه جوش غرور نافع است. گل و برگ من خون را تصفیه می نماید. حیض را باز می کند، ضدتشنج بوده وقی رابند می آورد. از مبتلایان به اختلالات قاعدگی اگر يك هفته قبل از روز رگل، گل مرا مصرف نمایند به موقع به وضع طبیعی و بدون درد بازخواهند شد، اثر قاعده آور من در مبتلایان به کم خونی وضعف اعجاب آور است.
گل همیشه بهار برای اختلالات کبدی و سرطان
اختلالات کبدی وبرقان نیز با مصرف گل من از بین می رود.در صنعت داروسازی از گل من تنتوری تهیه می کنند که زخم ها را بهتر از محلول مرکور کرم وتنتوريد التيام داده، و مانع التهاب و چرکی شدن زخم ها می شود و برای درمان سوختگی، سرمازدگی، و اگزما مفید بوده، و از همه بالاتر يك داروی مؤثر برای جلوگیری از تجزیه شدن خون سرطانی است و در روی زخم های سرطانی اثر قاطع دارد، و برای معالجه جوش غرور، کور، پینه، میخچه، زگیل نیز به کار می رود.
اگر گیاه انگلی «سس» را به دور گیاه من بپیچد، و شيرة مرا بمکد بهترین داروی ضدسرطان می باشد که پزشکان سنتی ایران بسیاری از مبتلایان را با آن نجات داده اند، و این خاصیت در افتیمون که نوعی سس می باشد بیشتر است.
