من میوه یکی از گونه های سرو کوهی هستم که در جنگل های شمال ایران می روید. ارتفاع درخت من يك تا دومتر است، چون در اثر پرورش و انتقال درخت من به جاهای دیگر تغییراتی در شکل برگ ها و حتی دستگاه تولید مثل ظاهر می شود، از این جهت شکل ظاهری من در کتب مختلف یکسان نوشته نشده است. میوه من به اندازه يك فندق و آبدار می باشم که در روی دمگل قرار می گیرم و رنگ من آبی تیره است. در پشت برگ های من غدد ترشحی وجود دارد و آن بوی نامطبوع و طعمی تلخ می دهد. به من مای۔ مرز- ريس- بر اتوا و براتون هم می گویند. من محلل غذا بوده، و قابض نیز می باشم. جهت بی حسی اعضا، سر سام «مننژیت»، فلج ، سنگینی گوش و پیورة دندان- تنگی نفس – استسقا و بواسیر و بازشدن عادت ماهانه زنان و از بین بردن عفونت زخم های پلید و چرکی وداء الثعلب – سختی اعضا و رفع آثار جلدی مرا تجویز می کنند. ضماد برگ درخت من بر سرجهت سرسام وخوردن میوه من جهت فلج و بی حسی نافع است. اگر میوه مرا در روغن کنجد در ظرف آهنی بجوشانید تا سياه شود و آن را در گوش بچکانید، سنگینی آن را از بین می برد. مضمضه جوشانده میوه من و مالیدن کو بیدۀ آن با عسل جهت پیوره و چرك لثه و رفع تعفن آن مفید بوده، باعث گوشت نوآوردن آن می شود. مخلوط ۱۵ گرم میوه من با هشت گرم روغن گاو ، و هشت گرم عسل جهت تنگی نفس نافع است. نوشیدن آب جوشانده میوه من جهت از بین بردن نفخ معده و استسقا مفید بوده، قاعده زنان را باز می کند، ولی خوردن آن جهت زنان آبستن خوب نیست، چون باعث سقوط جنین می شود. حمول آن با عسل نیز باعث سقط جنین است. خوردن پنج گرم میوه من تمام کرم های معده را می کشد، اگر ۱۵ گرم میوه مرا با روغن گاو بپزند تا روغن را جذب کند و بعد آن را بسایند و با ۱۵ گرم قند مخلوط کرده و صبح ۱۵ گرم آن را با آب گرم بخورند درد زیر شکم و کرم معده را از بین می برد، پاشیدن گرد کوبیده میوه من جهت زخم های چرکی و آبدار و خوره ای و پانسمان زخم های متعفن مفيد است. ضماد آن با عسل از زیاد شدن زخم های چرکی جلوگیری کرده و مانع سیاه شدن جای آنها می شود، و همچنین ضماد میوه و ضماد برگ درخت من جهت ورم های گرم و سیاهی پوست و سرخی جای زخم سودمند می باشد. مالیدن آن با سر که جهت درمان داءالثعلب (گری) به تجربه رسیده است. مقدار خوراك ميوه من پنج گرم است.
