درباره گیاه سنبل الطیب

[/vc_column_text][vc_message message_box_style=”solid-icon” message_box_color=”vista_blue”]درباره گیاه سنبل الطیب[/vc_message][vc_column_text]اعصاب را آرامش می بخشم. مقوی معده وجگرهستم. شستن چشم با جوشانده من، سرخی آن را از بین می برد. پاشیدن خشك شدة من روی زخم، باعث التیام آن می شود. ضد سرگیجه هستم و دمکرده من تپش وضعف قلب را درمان می کند. همراه با گل گاوزبان اصیل ایرانی بهتر از قرص های واليوم ولیبریوم آرامش می بخشم. کسانی که به خوردن این قرص ها عادت کرده اند به سراغ من بیایند تا نجات یابند.سنبل در زبان عربی به معنی خوشه است، ولی به بیخ و ریشه معطر چند گیاه نیز اطلاق می شود. سنبل رومی، سنبل هندی وسنبل کوهی از این ردیف بوده و به آنها سنبل طبی و سنبل الطیب می گویند. من بیخی معطر با ریشه های انشان هستم و چون گر به عاشق بوی من است، مجذوب من شده و در برابر من می غلتد و به همین جهت در این اواخر عده ای اسم فارسی مرا علف گربه گذاشته اند، ولی در کتاب های فرهنگی قدیمی چنین عنوانی دیده نمی شود و با توجه به اینکه بيخ من ساقه زیرزمینی بوده و نمی توان به من علف خطاب نمود این وجه تسمیه صحیح نیست. به من سنبل الطیب، سنبلطيب، سنبل رومی، سنبل۔ العصافير، والريانه، حشيشة العصافير، اسمامن، الهالك، میخوشه و سنبل طبی می گویند. من ضدصرع «هیستری» و ضد تشنج می باشم و از همه مهمتر اینکه ادرار مبتلایان به مرض قند را کم می کنم ، مخصوصا اگر مر اهمراه با گل گاوزبان اصیل ایرانی که در دامنه کوه های البرز می روید دم کنند. سنیل کوهی یکی از انواع من است که ریشه آن عرق و ادرار را زیاد می کند و اشتها آور است. سنبل هندی نوع دیگری از من می باشد که خواصی نظیر من داشته و به او تاردوین هندی، عجزمکی و حب العصافير هم می گویند. قسمت مورد استفاده، بیخ و ریشه افشان ما می باشد که آن را به صورت دمکرده و تنتور مصرف می کنند و در کارخانجات داروسازی، از آن داروهای اختصاصی جهت تقویت قلب درست می کنند، که یکی از آنها «کورامین» نام دارد. انواع پرورش یافته من چندان خاصیت زیادی ندارند و بهتر است از انواع وحشی من استفاده شود.
یکی دیگر از خواص من همراه داشتن مقداری منگنز است. کمبود این فلز در بدن انسان باعث سفیدی مو می شود، و با اینکه داروساران سنتی ایران از وجود این فلز و خواص آن مسبوق نبودند معذلك برای سیاه شدن و دراز شدن موی سر و ریش از من استفاده می کردند و به این منظور پخته مرا بر سر و صورت بسته و نتیجه می گرفتند. نوشیدن دمکرده من با گل گاوزبان و لیموعماني يك نوشابه نشاط آور و آرامبخش می باشد. در مجالس ختم اگر به جای قهوه از این نوشیدنی به مصیبت زدگان بدهید، بدون آنکه اعصاب آنها تخدير شود آرامش درونی پیدا خواهند کرد. من باز کننده و مقوی دهانه معده و جگر می باشم، لیزی و رطوبت سینه و فضولات دماغی را از بین می برم. من شکم را جمع می کنم، شستن چشم با آب من همراه با آب گشنیز سرخی آن را از بین برده و در تقویت بینایی مؤثر است و باعث روییدن مژگان می شود. نشستن در آب جوشانده و بر داشتن مقدار کمی از ریشه سنبل الطیب رحم را پاك و عقب افتادگی عادت را باز می نماید، پاشیدن گرد خشك من روی جراحات باعث التیام آنهاست. مقدار خوراك بیخ و ریشه من پنج گرم می باشد. تازه من مؤثرتر از ریشه خشك من است. من بادشکن، خواب آور و ضد کرم می باشم. سرگیجه، سر درد یکطرفه، دلهره و اضطراب، داء الرقص ، حالات مالیخولیایی، اختلالات زمان یائسگی، سکسکه های مداوم و خلاصه هر بیماری که منشاء عصبی داشته باشد با خوردن من تسکین می یابد. شستشوی دهان با آب جوشانده من جوش ها و زخم های مخاط دهان را از بین می برد و دمکرده من برای تپش وضعف قلب هر دو مفید است
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_message message_box_style=”solid” message_box_color=”pink”]

تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شرکت گلستان موج است.

[/vc_message][vc_message message_box_style=”solid” message_box_color=”peacoc”]

استفاده از مطالب این بانک با ذکر منبع و لینک دادن به بانک بلامانع می باشد.

[/vc_message][vc_message message_box_style=”solid” message_box_color=”green” icon_fontawesome=”fa fa-check”]

گلستان موج صرفا یک فضای مجازی نیست!!

[/vc_message][/vc_column][/vc_row]