اخيرا آجیل فروش ها، سوژا راکه لوبیای روغنی بوده و برای روغن کشی آن را در ایران می کارند، بو داده و به نام چلغوزه می فروشند، ولی در فارسی این اسم مخصوص نوعی صنوبر است که در شیروان زیاد است و در شیراز و اراك آن را بوداده می خورند. این میوه بقدر دانه خرماست که چون آن را بر دهند، آواز داده دهانه آن باز می شود، و دانه چلغوزه از آن بیرون می آید. درخت آنرا صنوبر بزرگ می گویند و در گیلان به درخت آنهم درخت چلغوزه گویند.
نظر خود را ارسال کنید