خصوصیات گیاهشناسی
“علف هفت بند ژاپنی” گیاهی علفی و چندساله از خانواده علف هفت بند (Polygonaceae) و بومی شرق آسیا (ژاپن، چین و کره) می باشد. این گیاه در شمال آمریکا و اروپا یکی از گونه هایی است که رشد خوبی داشته و در بسیاری از کشورها به عنوان علف هرز شناسایی و طبقه بندی می شود.
گیاه علف هفت بند ژاپنی دارای ساقه ای توخالی با میانگره هایی مشخص است که ظاهری همانند ساقه های بامبو به آن می دهد ولی ارتباط خویشاوندی بین این گونه و بامبو وجود ندارد. این گیاه رشد زیادی دارد به طوری که در هر فصل رشد می تواند حدود ۳ تا ۴ متر رشد کند. و اگر در مناطق شهری بروید، توانایی تخریب سنگفرش ها را نیز دارد. برگ ها پهن و تخم مرغی شکل، به طول ۷ تا ۱۴ سانتیمتر و عرض ۵ تا ۱۲ سانتیمتر با حاشیه ای یکپارچه است. گل ها کوچک و به رنگ کرم یا سفید بوده که در خوشه هایی افراشته به طول حدود ۶ تا ۱۵ سانتیمتر و در اواخر تابستان تا اوایل پاییز تشکیل می شوند. میوه ها کاغذی و بالدار به طول ۶ تا ۱۰ میلیمتر هستند. این میوه ها شامل فندقه هایی سه گوش، سیاه رنگ، صاف، براق و به طول ۳ تا ۴ میلیمتر می باشند. این گیاه دارای سیستم ریشه ای قوی و مهاجم بوده که توانایی تخریب سنگفرش ها، ساختمان ها، دیوارها و جاده ها را دارد. همچنین می تواند حجم کانال های فاضلاب را نیز کاهش دهد. ارتباط خویشاوندی نزدیکی بین این گونه و گونه های Fallopia sachalinensis (Polygonum sachalinense) و Fallopia baldschuanica (Polygonum aubertii یا Polygonum baldschuanicum) وجود دارد.
شرایط محیط رشد
این گیاه اغلب به عنوان علف هرز شناسایی شده و کلونی های فراوانی را در اکوسیستم های کنار رودخانه ها و جاده ها ایجاد می کند. این گونه ها در گستره ی وسیعی از خاک ها از نظر بافت و اسیدیته و املاح مقاوم بوده و رشد می کنند. ریزوم های این گیاهان می توانند در دمای منفی ۳۵ درجه سانتیگراد زنده بمانند. و قدرت رشد را تا حدود ۷ متر به صورت افقی و ۳ متر به صورت عمودی (عمقی در خاک) را دارند.
تکثیر
تکثیر این گیاهان از طریق کشت بذرها و نیز تقسیم ریزوم های آنها صورت می گیرد.
