درخت نارگيل، درختی زيبا و تنومند است که بطور قائم رشد کرده و بدون انشعاب می باشد. مردم اقيانوس آرام از تمام قسمت های اين درخت استفاده کرده و آن را به عنوان يك غذای اصلی مصرف می كنند. این گیاه ابتدا در جنوب آسيا كشت می شد و در حال حاضر به صورت درخت نارگيل در تمام مناطق استوايی وجود دارد. قسمت های قابل استفاده این گیاه شامل: ریشه، گل آذین و دانه (پوسته، آب و روغن هسته) می باشد. ضرب المثلی درباره نارگيل بين مردم اقيانوس آرام با این مضمون معروف است: هر کس که درخت نارگيل می کارد، برای خودش و خوانواده اش، لباس، ظرف، نوشابه، غذا و خانه درست می کند. اين نشان می دهد که تمام قسمت های اين درخت، مفيد و قابل استفاده می باشد.
درخت نارگیل، درختی همیشه سبز با یک تنه بلند و مستقیم و بدون انشعاب است. ارتفاع آن به ۳۰ متر هم می رسد. قطر تنه این درخت تا یک متر می رسد. برگ ها در انتهای تنه درخت ظاهر گشته و بسیار بزرگ به طول ۴ تا ۵ متر هستند. رنگ برگ ها سبز روشن است. برگ ها بصورت مرکب و پرمانند هستند. طول برگچه ها حدود یک متر می باشد. عمر برگ ها ممکن است به سه سال برسد. یک نخل سالم می تواند حدود ۳۰ برگ داشته باشد. هر ماه با تولید یک برگ جدید، یک برگ از برگ های قبل، سقوط می کند.
میوه نارگیل مانند خوشه، شامل چندین نارگیل به اندازه های مختلف است. این میوه کروی شکل است که قسمت خارجی آن ضخیم و سفت و متشکل از الیاف نباتی و داخل آن نیز صاف و سخت می باشد. در قاعده نارگیل سه سوراخ دیده می شود که چشم های نارگیل نامیده می شود. برای استفاده از مایع داخل نارگیل که شیر نارگیل نامیده می شود این سوراخ ها را باید با جسم نوک تیزی باز کرد و مایع درون آنرا بیرون آورد.
برخلاف گیاهان دیگر، ریشه نارگیل نه بصورت مستقیم است نه بصورت افشان، بلکه دارای سیستم ریشه ی فیبری است. سیستم ریشه نارگیل شامل تعداد زیادی از ریشه های نازک که نزدیک سطح زمین رشد می کند، می باشد. فقط تعداد کمی از ریشه ها به اعماق خاک جهت پایداری و استقرار بهتر نفوذ می کنند. این ریشه ها معمولاً کمتر از ۳ اینچ قطر دارند.
این گیاه دارای دو زیرگروه پاکوتاه و پابلند می باشد. معمولاً برای اهداف تجاری از زیرگروه پابلند آن استفاده می شود و کشت می گردد
خاک:
نارگیل در همه انواع خاک می تواند رشد کند اما خاک های خوب زهکشی شده را ترجیح می دهد. pH بین ۵ تا ۸ را می پسندد.
دما:
بهترین دما برای رشد این گیاه دمای بین ۷۰ تا ۸۰ درجه فارنهایت می باشد.
آبیاری:
درخت نارگیل به کم آبی مقاوم است ولی باید دقت کرد که خاک در فاصله بین دو آبیاری زیاد خشک نشود.
ريشه: قابض، ادرارآور (مدر) و کرم کُش است. شيره گل: شيرين و مطبوع، تببُر، مقوی باء (تقويت کننده نيروی جنسی)، نشاط آور، مدر و سمّی می باشد. پوسته: مدر و برطرف کننده ی بوی بد است. مغز: شيرين، خنک کننده، روغنی، اشتهاآور، مقوی باء، ملين (ضد يبوست) و نيروبخش می باشد. آب: شيرين و گوارا، خنک کننده، هضم کننده، مقوی باء، مدر، کرم کش و نيروبخش است. روغن: شيرين، ضد عفونی کننده، دافع حشرات، هضم کننده، مقوی باء، اشتهاآور و تقويت کننده موی سر است
گوشت نارگیل دارای آنزیمهای مختلف مانند انورتین، اکسیداز و کاتالاز می باشد . در شیر نارگیل اسیدهای آمینه مختلفی مانند هیستیدین ، آرژینین ،لیزین، تایروزین ،تریپتوفان، پرولین، لوسین و آلانین موجود است
از آفات درخت نارگیل می توان به لارو تعدادی از دوبالان مانند پروانه و بید اشره کرد. گونه هایی از دوبالان که از این گیاه تغذیه می کنند شامل arenosella Batrachedra ، B. atriloqua ، B. mathesoni ، B. nuciferae ، Brontispa longissima است.
تکثیر این گیاه از طریق بذر صورت می گیرد. بذور را می توان بصورت مستقیم در زمین اصلی در فصل پاییز کشت نمود یا در بهار پس از رفع خطر سرما کشت کرد
۱– با وجود اينکه روغن نارگيل يک روغن گياهی است، اما دارای مقدار زيادی چربی اشباع می باشد. به همين دليل افراد دچار چربی خون بالا و بيماران قلبی نبايد از روغن نارگيل استفاده نمايند. همچنین چاق کننده نیز می باشد
۲- نارگيل هنگامی كه نارس است مقدار بيشتری شيره دارد، ولی به تدريج كه ميوه می رسد مقدار شيره آن كمتر می شود. پس برای اطمينان از تازه بودن نارگيلی که می خريد، آن را تکان دهيد تا صدای شيره ی آن را بشنويد. دقت کنيد که نارگيل سنگين تر، تازه تر است
۳- اين ميوه به دليل گرم بودن ممكن است در گرم مزاج ها مشكلاتی ايجاد كند. لذا اين گونه افراد بايد آن را با ميوه‌های ترش، ليمو و يا هندوانه بخورند
۴- نارگيل دير هضم است، بنابراين کسانی که دچار ناراحتی های گوارشی هستند، بايد هنگام مصرف آن مراقب باشند.
