چمن

چمن به ناحیه ای اطلاق می شود که خاک آن با چمن ها یا به ندرت با سایر گیاهان باوپدوام مانند شبدر پوشانده می شود و با استفاده از یک ماشین چمن زنی در ارتفاعی کوتاه حفظ می شوند و برای اهداف زیبایی و تفریحی مورد استفاده قرار می گیرد.

اصطلاح چمن، اشاره به فضای چمنی (علفی) مدیریت شده دارد که به اوایل قرن شانزدهم باز می گردد. با توجه به گسترش حومه های شهر و ایجاد زیبایی های خانگی، چمن جنبه ی مهمی از تعامل بین محیط طبیعی و فضاهای ساخته شده شهری و برون شهری می باشد. در بسیاری از نواحی برون شهری، آیین نامه هاا به منظور نیاز خانه ها برای داشتن چمن و نیاز برای نگهداری مناسب این چمن ها وجود دارد. در برخی حوزه های قضایی که کمبود آب وجود دارد، مقامات دولت محلی تشویق به استفاده از جایگزین های برای چمن می کند تا مصرف آب را کاهش دهد.

چمن هم ریشه کلمه llan است که از کلمه مشترک landa ( فرانسوی قدیمی : launde) مشتق شده است که به معنی سلامتی، زمین بایر یا پاکسازی می باشد.

چمن ممکن است به عنوان نرده های علفی (چمنی) در اوایل قرون وسطی منشأ گرفته باشد که برای چرای دام همگانی، به عنوان ایجاد فضایی برای مجزا کردن زمین های کشاورزی استفاده شده است. واژه laune برای اولین بار در سال ۱۵۴۰ به وجود امده است، و به احتمال زیاد مرتبط با واژه سلتیک بریتونیک ( نوعی زبان) lan/llan/laun می باشد ، که به معنی محوطه، اغلب در ارتباط با محل عبادت می باشد. چمن ها با ظهور حوکمت اشرافی در شمال اروپا از اواسط قرون وسطی به بعد محبوب شدند. چمن های اولیه همیشه از زمین های علفی قابل تشخیص نبودند. این باور وجود دارد که ارتباط بین کلمه چراگاه و اشارات کتاب مقدس باعث شده چمن برای برخی اراد به عنوان یک تمایل فرهنگی باشد. آب و هوای مرطوب دریایی اروپای غربی در شمال امکان رشد و مدیریت چمن در این نواحی را ایجاد کرده است. آنها بخشی از باغات در سایر نواحی نیستند و تا زمان های معاصر در تمامی جهان وجود نداشت. قبل از اختراع ماشین چمن زنی در سال ۱۸۳۰، چمن ها به صورت های بسیار متفاوتی اداره می شدند. آنها یک جزء از املاک و خانه های بزرگ و ثروتمند هستند و در برخی مکان ها با روش های فشرده ای از قیچی و هرس کردن نگهداری می شوند. در بیشتر مواقع، آنها اغلب نواحی چراگاهی را با استفاده از چرای گوسفندان و دام های دیگر نگهداری می کنند. نواحی علفی به طور منظم توسط خرگوش ها، اسب ها یا گوسفندان برای یک دوره طولانی چرا می شوند و چمن های محکم مشابه با چمن های مدرن را ایجاد می کنند. این معنای اصلی کلمه چمن است و این اصطلاح هنوز هم در نام های مکان ها یافت می شود. برخی نواحی جنگلی که هنوز به عنوان چراگاه های وسیع استفاده می شوند هنوز هم این چمن های نیمه طبیعی را دارند. برای مثال، در نیو فارست، انگلستان، نواحی چراگاهی مشابهی وجود دارد و به عنوان چمن زارها شناخته می شوند از جمله چمنزار بالمر . چمن ها مشابه با آن چیزی که امروزه وجود دارد اولین بار در فرانسه و انگلستان در سال ۱۷۰۰ ظاهر شدند، زمانی که اندرو لی نوتره باغات Versailles را طراحی کردند که شامل نواحی کوچکی چمنی و علفی بود که به نام فرش سبز نامیده می شد.

چمن ها ویژگی های مشترک باغ های خصوصی، چشم اندازهای عمومی و پارک ها در بسیاری از نقاط جهان هستند. آنها برای لذت های زیبایی و همچنین برای ورزش یا سایر استفاده های تفریحی در فضای باز استفاده می شوند. چمن ها به عنوان یک سطح بازی مفید قلمداد می شوند چرا که آنها از فرسایش و گرد و غبار تولید شده توسط بازیکنان جلوگیری کرده و همچنین یک لایه نرم برای بازیکنان ورزش مانند راگبی، فوتبال، فوتبال آمریکایی، کریکت، بیس بال، گلف ، تنیس ، هاگی به وجود می آورد. چمن ها و در نتیجه ضایعات چمن ها می تواند به عنوان یک عنصر در ساخت کمپوست استفاده شده و همچنین به عنوان علوفه نیز استفاده می شود که به عنوان مبنع تغذیه پایدار برای دام ها می باشد.

چمن ها همیشه از علف ها ساخته نمی شوند. سایر گیاهان چمن مانند قابل استفاده در نواحی باغی شامل جگن، گل های وحشی وگیاهان کم ارتفاع و پوشش های زمینی که می تواند بر روی آنها راه رفت. هزاران گونه و ارقام از علف ها و گیاهان شبه علفی به عنوان چمن مورد استفاده قرار می گیرند، که هر کدام با شرایط خاص آبیاری و بارش، دماهای فصلی و تحمل سایه/آفتاب سازگار می باشند. گیاه شناسان و تولید کننده گیاهان به طور مداوم گونه های بهبود یافته از گونه های پایه و گونه های جدیدی از چمن ها را یافته و یا ایجاد می کنند ، که اغلب مقرون به صرفه تر بوده و از نظر محیطی نیاز به آب کمتر، کود کمتر،درمان های آفت و بیماری کمتر و نگهداری کمتری دارند. سه دسته اصلی شامل علف های فصل سرما، علف های فصل گرما و جایگزین های علف (چمن) هستند.

انواع بسیار مختلفی از علف ها در حال حاضر استفاده می شوند که بستگی به آب و هوا و تمایل افراد به استفاده از آنها دارد. علف (چمن) درشت (خشن) در مکان هایی که ورزش های فعال انجام می شود مورد استفاده قرار می گیرند و علف های ظریف تر برای چمن های زینتی برای جلوه های و زیبایی های بصری استفاده می شوند. برخی علف ها (چمن ها) برای آب و هوای اقیانوسی با تابستان های سرد سازگاری یافته اند و برخی دیگر برای آب و هوای گرمسیری و قاره ای با تابستان های گرم تر تطبیق یافته اند. اغلب، ترکیبی از علف یا یا انواع گیاهان با ارتفاع کم برای ایجاد چمن های قوی تر استفاده می شود زمانی ه یکی از گونه ها در فصول گرما سازگاری بهتر داشته و دیگری در فصول سرما سازگاری بهتری دارد. این ترکیب که بیشتر توسط شکل پرورش علف گرفته می شود به عنوان ارقام آن علف شناخته می شوند. یک رقم از علف به عنوان پرورش متقابل دو گونه متفاوت از علف ها است که به منظور ترکیب صفات خاص گرفته شده از هر نژاد فردی می باشد. این امر گونه های جدیدی را ایجاد می کند که می تواند بسیار تخصصی بوده و برای یک محیط خاص ، به عنوان مثال آب کم، نور کم یا مواد مغذی کم مناسب باشد.

عرف های فصول سرما رشدشان را در دمای ۵ درجه سانتیگراد (۴۱ درجه فارنهایت) شروع کرده و سریع ترین نرخ رشد آنها در دمای بین ۱۰ درجه سانتیگراد (۵۰ درجه فارنهایت) و ۲۵ درجه سانتیگراد (۷۷ درجه فارنهایت) می باشد و در اب و هوایی وجود دارد که شامل تابستان های نسبتاً سرد/معتدل هستند و دارای دو دوره رشد سریع در بهار و پاییز هستند. آنها در سرمای شدید به خوبی رنگ خود را حفظ می کنند و معمولاً رشدی بسیار متراکم دارند .

Bluegrass (Poa spp.)
Bentgrass (Agrostis spp.)
Ryegrasses (Lolium spp.)
Fescues (Festuca spp., hybrids, and cultivars)

Red fescues (Festuca rubra)
Feather reed grass (Calamogrostis spp.)
Tufted hair grass (Deschampsia spp.)
Cluster fescue (Festuca paradoxa spp.)

علف های فصول گرما رشد خود را تنها در دمای بالای ۱۰ درجه سانتیگراد (۵۰ درجه فارنهایت) شروع می کنند و سریعترین رشد را در دمای بین ۲۵ درجه سانتیگراد (۷۷ درجه فارنهایت) و ۳۵ درجه یانتگیراد (۹۵ دره فارنهایت) دارند و یک دوره رشد طولانی در بهار و تابستان دارند. آنها اغلب در ماه های سرد به خواب می روند و به رنگ قهوه ای مایل به زرد یا قهوه ای در می آیند. بسیاری از علف های فصول گرما می تواند خشگی را کاملاً تحمل کند و با دماهای بسیار بالا در تابستان سازگاری دارد، اگرچه در دمای زیر ۱۵- درجه سانتیگراد (۵ درجه فارنهایت) می تواند توده ای از علف های فصول گرمای جنوبی را از بین ببرد. انواع شمالی، مانند buffalograss و blue grama تا دمای ۴۵ درجه سانتیگراد (۱۱۳ درجه فارنهایت) مقاومت دارند.
Zoysiagrass (Zoysia spp.)
Bermudagrass (Cynodon spp.)
St. Augustine grass
Bahiagrass (Paspalum)
Centipedegrass (Eremachloa)
Carpetgrass (Axonopus)
Buffalograss (مقاوم به گرما)

جایگزین های علف

گونه ها و ارقام کارکس (Carex) به خوبی در صنعت باغداری به عنوان جایگزین های جگن (زنبق زرد) برای علف ها در مراتع باغی و چمن های قابل هرس به کار گرفته شده اند. هر دو ارقام با رشد کم و ارقام زینتی متراکم و گونه های بومی برای محوطه سازی پایدار و مداوم با نگهداری کم و جایگزین های علفی مقاوم به خشکی و گرما برای چمن ها و مراتع باغی مورد استفاده قرار می گیرند. پروژه های بازسازی زیستگاه های وحشی و محوطه سازی طبیعی و باغ ها نیز آنها برای نواحی کاربرپسند مورد استفاده قرار می دهند. موزه جی. پائول گتی از کارکس پانسا (جگن علفزار) و کارکس پرائگراسیلیس (جگن تپه) و همچنین در باغ مجسمه سازی در لس آنجلس استفاده کرده است.

برخی جگن های مورد استفاده :

Carex caryophyllea (cultivar ‘The Beatles’)
C. divulsa (Berkeley sedge)[30] C. glauca (blue sedge) (syn. C. flacca)
C. pansa (meadow sedge)[30] C. praegracilis (dune sedge)[30] C. subfusca (mountain sedge)[30] C. tumulicola (foothill sedge) (cultivar ‘Santa Cruz Mnts. selection’)[۳۰] C. uncifolia (ruby sedge)

جایگزین های پوششی زمین

برخی چمن ها با پوشش های زمینی کوتاه جایگزین می شوند، مانند آویشن خزنده، بابونه، لیپیا، مازوس گل بنفش ، دیموندیا خاکستری، سدوم های خزنده و جنی (Jenny) خزنده می باشد. سایر جایگزین های برای چمن ها شامل باغ های مقاوم به خشکی، مناظر طبیعی، باغ های با زیستگاه گیاهان بومی ، حیاط سنگفرش شده اسپانیای و باغ پاسیو، باغ پروانه و باغ آشپزخانه است. درختان و درختچه ها در مجاورت نزدیک با چمن ها زیستگاهی را برای پرندگان در باغ های سنتی، روستایی و حیاط وحش ایجاد می کند.

مراقبت و نگهداری از چمن

استقرار و مراقبت از چمن فصلی براساس منطقه آب و هوایی و نوع چمن رشد یافته متفاوت است.

تخم ریختن و کاشت

پخش کننده های وسیع را می توان به تراکتورها یا ATV ها متصل کرد تا دانه یا کود را پراکنده سازد.
در اوایل پاییز، بهار، و اوایل تابستان فصول اولیه برای دانه کاری، ذخیره کردن چمن، خطوط گیاهی یا چمن های تازه بهاری است، زمانی که خاک گرم تر و هوا خنک تر است. دانه کاری حداقل هزینه را دارد، اما زمان بیشتری برای انتشار و پراکنده شدن چمن نیاز دارد. هوادهی تنها قبل از کاشت/ دانه گذاری ممکن است رشد ریشه در عمق و چمن های ضخیم تر را ترویج بخشد. سودینگ (Sodding) (امریکایی انگلیسی) یا تروفینگ (trufing) ( انگلیسی بریتانیایی) ، تقریباً یک چمن فوری را فراهم می آورد، و می تواند در بسیاری از دماهای آب و هوایی در هر فصلی مورد استفاده قرار گیرد، اما گران تر بوده و نیاز به تأسیسات بیشتر در زمان خشکسالی تا زمان انتشار دارد. Hydroseeding ، یک روش سریع و ارزان تر برای کاشت مناظر بزرگ، شیب دار یا تپه های سرازیری است. برخی علف ها (چمن ها) و جگن های در دسترس هستند و در ظروف خطی و ۴ اینچی (۱۰۰ میلی متری) با اشکال مسطح، توپی یا شاخه ای کاشته می شوند و جدا از هم کاشته می شوند تا با همدیگر رشد یابند.

کود و مواد شیمیایی

کود های مختلف آلی و معدنی یا مصنوعی در دسترس هستند که همراه با برنامه های زمانی می باشند. آفت کش ها ، که شامل علف کش های شیمیایی و بیولوژیکی، حشره کش ها و قارچ کش ها هستند در دسترس می باشند. در نظر گرفتن اثرات آنها بر روی چمن و اکوسیستم باغ و انتقال از طریق رواناب و پراکندگی آن بر روی محیط اطراف، می تواند استفاده از آنها را محدود کند. برای مثال، استان های کانادایی کوبک و بیش از ۱۳۰ شهرداری از استفاده از آفت کش های مصنوعی چمن منع شده اند. برای اینکه چمن رشد و نمو یابد ، خاک باید به درستی آماده شود. اگر این مرحله نادیده گرفته شود همانطوری که بسیاری اینکار را می کنند، چمن زودتر از اینکه نیازی به مواد غذایی داشته باشد خواهد سوخت. حکومت ایالتی استونی در ۲ تا ۲۴ ماه سپتامبر سال ۲۰۰۷ یک ممنوعیت سطح استانی را در استفاده از آفت کش های چمن، برای حفاظت از مردم، اجرا نمود. گروهه ای محیطی و پزشکی می تواند از چنین ممنوعیت هایی پشتیبانی کنند. در ۲ تا ۲۲ آوریل سال ۲۰۰۸ ، دولت ایالتی اونتاریو اعلام کرد که قانونی مبنی بر منع وسیع ایالتی از استفاده و فروشافت کش های باغ و چمن را تصویب خواهد کرد. قانون انتاریو همچنین قوانین ماساچوست را تحت تأثیر قرار داده است که تولید کنندگان افت کش ها را ملزم به کاهش سم های مورد استفاده در تولیدات خود می کند رویش دوباره زمین مبارک باز كن پنجرهها را كه نسیم روز میلاد اقاقی ها را جشن میگیرد و بهار روی هر شاخه كنار هر برگ شمع روشن كرده است همه چلچله ها برگشتند و طراوت را فریاد زدند كوچه یكپارچه آواز شده است و درخت گیلاس هدیه جشن اقاقی ها را گل به دامن كرده ست باز كن پنجره ها را ای دوست هیچ یادت هست كه زمین را عطشی وحشی سوخت برگ ها پژمردند تشنگی با جگر خاك چه كرد هیچ یادت هست توی تاریكی شب های بلند سیلی سرما با تاك چه كرد با سرو سینه گلهای سپید نیمه شب باد غضبناك چه كرد هیچ یادت هست حالیا معجزه باران را باور كن و سخاوت را در چشم چمنزار ببین و محبت را در روح نسیم كه در این كوچه تنگ با همین دست تهی روز میلاد اقاقی ها را جشن میگیرد خاك جان یافته است تو چرا سنگ شدی تو چرا اینهمه دلتنگ شدی باز كن پنجره ها را و بهاران را باور كن.