به‌طور کلي، اصطلاح دانه‌ريز، يا خرد به ميوه‌هائى اطلاق مى‌شود که اولاً خود ميوه، از نظر اندازه، کوچک باشد و ثانياً روى بوته علفى و يا چوبى به‌وجود آيد.
مهم‌ترين ميوه‌هاى دانه‌ريز ايران عبارتند از :
- انگور
- توت‌فرنگي
- ذغال‌اخته
- تمشک
میوه های دانه ریز بر این واقعیت نامگذاری شده اند که میوه های خوراکی بر روی گیاهان کوچک چندساله تولید می شوند. توت فرنگی، تمشک های جنگلی (تمشک و توت سیاه)، بلوبری، انگور، انگور فرنگی و مویز نمونه های از محصولات میوه کوچک (ریزدانه) هستند. انتخاب منطقه کاشت اولین قدم مهم در رشد میوه های دانه ریز است. داشتن آفتاب کامل بهترین زمین است، اگرچه مناطق با سایه جزئی نیز توسط بسیاری از این محصولات تحمل می شود. زمین ها باید به خوبی زهکشی شود تا حاصلخیزی خوبی داشته باشد. اگر محصولات مستعد پژمردگی ورتیسیلیوم در منطقه برای ۳ تا ۵ سال گذشته رشد یافته اند، از کاشتن توت فرنگی و تمشک های جنگلی خودداری کنید. نمونه های از محصولات مستعد به پژمردگی ورتیسیلیون شامل گوجه، سیب زمینی، فلفل، بادمجان، خربزه، بامیه، نخود فرنگی، چغندر و رز ها می باشند. محصولات میوه های دانه ریز ترجیحاً نیاز به خاک با PH در یک محدوده ۵٫۵ تا ۷٫۵ دارند. تنها استثنا بلوبری ها هستند که نیاز به خاک های اسیدی با PH در محدوده ۴٫۸ تا ۵٫۲ دارند. آزمایش های خاک مقادیر PH را نشان می دهد و هرگونه اصلاحیات (سنگ آهک یا گوگرد) مورد نیاز برای تغییر PH خاک را تعیین می کند. خاک ها باید همچنین کار شده باشد و مواد آلی، مانند کمپوست ها، برای کمک به بهبود شرایط خاک قبل از کاشت اضافه شود. آب پاش ها، شلنگ های جذب کننده و سیستم های آبیاری قطره ای همگی روش های ممکن برای آبیاری کشت میوه های کوچک است.
