در خون سازی بی همتا هستم. سینه و ریه را پاک کرده و آنها را تقویت می کنم. برای مبتلایان به زخم معده غذای خوبی هستم. دربرگ و پوست من خواصی است که کمتر کسی از آنها اطلاع دارد. گل من درمان کننده رماتیسم است.اسم من باقلا است، ولی در تهران بیشتر به من باقلی می گویند و اعراب نیز باقلی خطاب می کنند. من یکی از حبوبات قدیمی و تاریخی هستم و ساکنان اطراف رودخانه نیل از عهد باستان مرا شناخته و کشت کرده اند. من غذای خاص حضرت عیسی بودم، آن حضرت مرا خام می خوردند، در ایران نیز گیلانی ها مرا نپخته می خورند. من سرشار از ویتامین های آ، ب و ث هستم و املاح مفیدی از آهن ، آهك و فسفردارم و به همین جهت در دسته غذاهای خونساز بوده، و مغز قلم استخوان ها را تقویت می کنم. من در اثر خشك شدن مقداری از ویتامین ث خود را از دست می دهم ، ولی در عوض قدرت غذایی من بالا می رود و نفخ من کم می گردد – مواد نشاسته ای من از سایر حبوبات کمتر است، و در عوض مواد سفیده ای بیشتر دارم و روی این اصل قدرت زندگی من زیاد بوده ، اشخاص لاغر را تقویت می کنم، ولی جزو غذاهای چاق کننده نیستم. من از حبوبات خنك محسوب می شوم و پیشاب را زیاد می کنم ، غرایز جنسی را نیرو می دهم، زودهضم بوده و به سرعت از معده می گذرم و با خودخوراکی ها دیگر را از معده خارج می کنم، سینه و ریه را پاک کرده و تقویت می نمایم ، سرفه خشك را درمان می کنم. من برای مبتلایان به زخم معده و اسهال ، غذای خوبی هستم و چون مرا با پوست در آب و سرکه بپزند و با پوست بخورند، برای اسهال مفید می باشم و بدون سر که برای کلیت مرا تجویز می کنند. هر گز آب پخته مرا دور نریزید، زیرا گلو را نرم می کنم و از تولید سنگ جلوگیری می نمایم و گرفتگی های معده را باز می کنم، ضماد آرد من با آرد جو در محل ضرب خوردگی و ورم پستان نافع است، مخصوصا اگر این ورم در اثر انعقاد شیر باشد. لپه مرا کوبیده با سرکه و کمی نعناع و عسل مخلوط کنید و به روی دمل بگذارید تا سر باز کرده و از بین برود. ضماد من با پیه خوك جهت نقرس مفید است.سابقاً که زالو انداختن معمول بود، معمولا دانه تازه مرا دولپه کرده و طرف داخلی آن را روی محل نیش زالو می چسبانیدند تا خون بند آید. این دستور برای بند آمدن بریدگی های کوچک هم مفید است.ضماد آرد من با سفیده تخم مرغ و گل بر روی حدقه چشم که بر آمده باشد، سودمند است. سرمه آرد من در چشم جهت جلوگیری از برگشت مو تجویز شده است. ضماد آرد من با عسل جهت سرخی و کلفتی پلک چشم نافع است، ضماد کوبیده پوست داخلی من جهت پاك شدن لکه های سیاه توصیه شده است، ضماد برگ غلاف سبز خارجی من جهت معالجه سوختگی به کار می رود. گل من نیز پیشاب آور بوده و جوشانده سی تا شصت درهزارآن برای درمان رماتیسم و عرق النساء (سیاتیك) مفید می باشد.اگر انگشت شما گوشه کرد ناراحت نباشید، مقداری از برگ های مرا گرفته بجوشانید و انگشت خود را در آب گرم آن فرو برید، به زودی خوب خواهد شد. اگر گل مرا در هاون قلعی بسایید، و در آفتاب بگذارید خضاب نیکویی به دست خواهید آورد، بانوانی که صورتشان ریش در آورده است ، می توانند موها را با موچین کنده و در جای آنها چندروز متوالی از خمیر آرد من بچسبانند تا آن موها دیگر رشد ننماید. زیاده روی در خوردن من خوب نیست، زیرا باعث نفخ و ثقل شده، وذهن را کند می نماید، ولی اگر همراه آن آب مطبوخ من خورده شود، چنین عوارضی پیش نخواهد آمد.
بعضي ها نسبت به محصول تازه من حساسیت داشته، مبتلا به مرض فاویسم می شوند، علامت این بیماری زرد شدن رنگ پوست بدن و احساس خستگی وستی در اعصاب، پیداشدن خون در ادرار ، سر درد و استفراغ است. در این عارضه خون کم می شود و درمان آن تزریق خون و سرم های غذایی است. این عارضه فق مخصوص یك نوع من می باشد که معروف به نوع مازندرانی است و بیشتر در اطراف مزارع باقلا دیده می شود.باین بیماری در گیلان با قلازاله می گویند و یک بیماری دیگر نیز در گیلان وجود دارد بنام غلی زاله که از خوردن آلوچه ی کال بوجود می آید وشباهت زیادی به فاویسم دارد و چون این دو مرض در یک فصل ظاهر می شوند پزشکان فرقی بین آنها قائل نبوده همه ی بیماران را مبتلا به فاویسم تصور می کنند. دارو سازان سنتی ایران این مرض را شناخته و چنین نوشته اند: عده ای با خوردن باقلای تازه دچار نفخ و اختلاج (بريدن عضلات) ثقل دماغ و فساد خون و دیدن خواب های پریشان و ابتلا بخارش می شوند.بهترین راه برای عدم ابتلا باین بیماری دولپه کردن باقلا و جوشاندن آن در آب و دور ریختن آب آن است و همچنین پختن آن در روغن و افزودن ادویه مانند آویشن – فلفل – دار چین – میخک و از همه مهمتر گلپر است. ضمنا باقلای خشک این اثر را ندارد. اهالی محل با خوردن دوشاب بیماران را معالجه می کنند.
