درخت پسته
این درخت در نواحی گرم معتدل نتیجه مطلوب می دهد و در مناطقی که زمستان آن سرد و تابستان آن باندازه کافی گرم باشد. کاشت آن نسبتا مناسب است.ازدیاد آن بوسیله کشت بذر، پیوند و نیز خواباندن صورت می گیرد که خواباندن متداول نیست.گل های نر و ماده در درخت پسته روی هر درخت بطور جداگانه قرار دارند و باید حتما نهال پسته را که از بذر عمل آمده باشد پیوند نمود.در پاییز یا بهار می توان بذر آنرا کاشت ولی در نقاط سرد سیر بهتر است در فصل بهار آنرا بکارند. کاشت بذر هم در خزانه و هم در محل اصلی عملی است که البته سیستم اول رایج تر است .بطور کلی این درخت کم آب و استقامت زیادی به خشکی دارد. پیوند شکمی از پیوندهای دیگر بهتر است. قطر پایه باید حداکثر ۲ سانتی متر باشد پایه برای پسته همان درخت پسته معمولی است که از بذر بعمل آمده باشد. فاصله این درختان از یکدیگر بین ۷ تا ۸ متر است.بعضی اوقات در بعضی مناطق تلقیح مصنوعی روی آن انجام می دهند، یعنی گل های نر را از درخت پسته دیگر چیده روی گل های ماده درخت دیگر تکان می دهند. برای جلوگیری از تلقیح مصنوعی باید در موقع کاشت بازاء هر ده درخت ماده يك درخت تر در بین آنها غرس نمود تا تلقيح بطور طبیعی صورت گیرد.چون میوه روی شاخه های جوان همان سال تولید می گردد. باید در اوایل با اواخر زمستان هر سال برحسب وضع جوی مقداری شاخه هاییکه سال قبل دارای میوه بوده اند قطع کرده تا شاخه های جوان رشد نموده و محصول بیشتری بدهند.
