علف های هرز

علفهاي هرز بعنوان جزء جدايي ناپذير اكوسيستمهاي زراعي و غير زراعي و يكي از مهمترين عوامل كاهش دهنده محصولات كشاورزي  به شمار مي‌روند، به طوريكه مشكلات اين گياهان،ميليونها كشاورز و هزاران محقق را به خود مشغول داشته است. به عقيده برخي از محققين، خسارت علفهاي هرز به محصولات زراعي مي تواند بين۱۰ تا ۱۰۰ درصد متغير باشد و به طوري كه اگر اين گياهان بدرستي كنترل يا مديريت نشوند، زيان آنها به توليدات كشاورزي مي تواند بيش از آفات وبيماريها باشد از ۲۵۰۰۰۰ گونه گياهي شناخته شده حدود ۲۵۰ گونه (۱/۰ درصد) آن علف هرز مي باشند كه ۷۶ گونه از آنها جزء مضرترين علفهاي هرز دنيا به شمار مي روند. اين ۷۶ گونه به ۳۰ خانواده گياهي تعلق دارند كه حدود نيمي از آنها متعلق به دو خانواد ه گندميان(Poaceae) و سني(Asteraceae) ميباشند

خسارت علف های هرز

1- ایجاد مسمومیت در دام وطیور وحتی خود انسان توسط بعضی از علفهای هرز سمی به صورت مختلف (اختلاط با محصول ومصرف خوارکی آن ،تماس با قسمتهای سمی و…)
۲-علفهای هرز به عنوان پناهگاه ومیزبان حد واسط برخی از عوامل بیماری وآفات گیاهان زراعی محسوب می گردند وبطور غیر مستقیم می توانند خسارت زا باشند .
۳- صرف هزینه ،زمان وانرژی در جهت کنترل علفهای هرز وکم رنگ شدن اقتصاد تولید محصول .
۴- رقابت با محصول اصلی در جذب رطوبت ،مواد غذایی،اشغال فضا ونهایتاًکاهش محصول اصلی
۵- خسارت از طریق ترشح مواد سمی در داخل خاک ومسموم کردن گیاهان زراعی

روش های مبارزه با علف های هرز

پیشگیری
۱-کاشتن بذور گیاهان عاری از بذور علف هرز
۲-جلوگیری از به بذر نشستن علف هرز
۳-جلوگیری از حمل بذور علف هرز به یک منطقه توسط ماشینهای کشاورزی و کود حیوانی آلوده به بذور علفهای هرز و آب آبیاری آلوده به بذور علفهای هرز باشد.

مبارزه ی بیولوژیکی