[vc_row][vc_column][vc_column_text]
[/vc_column_text][vc_message message_box_style=”solid-icon” message_box_color=”vista_blue”]درباره گل لادن[/vc_message][vc_column_text]با عفونت معده مبارزه می کنم. برای برنشیت مزمن نافعم و اخلاط سینه را پاک می کنم. برگ و گل من ضدرقیق شدن خون است و آن را تصفیه می کند. اگر از گیاه تازه من ضماد بسازند و بر سر بنهند، پیاز مو را تقویت می کند. به مسلولین توصیه می کنم که از من استفاده کنند.در کتاب های لغت و ادبیات فارسی از «لاد» و «لادن» زیاد توصیف شده و اشعار نغزی سروده اند.
از عبیر و عنبو از مشك ولاد و دار بوی
در سرابستان ما اندر خزان میدار بوی
هرلاله که از دامن کهسار بر آمد
از لطف تو بود ارنه زخارا ندمد لاد
نریزد از درخت ارس کافور
نخیزد از میان لاد لادن
اینها همه در وصف صمغ خوشبویی است که نامش لادن عنبری بوده ، و از خارج می آورده اند. به این صمغ در زبان فرنگی «لادانوم» و «لا بدانم» می گویند و از شكاف درختی که نام لاتینی اش «سیستوس» بوده و به عربی به آن «قسطوس» گویند خارج می شود. این صمغ خوشبو بوده و قاعده آور است و چون آن را زیر دامن زنی که عادت ماهانه اش بند آمده است دود کنند، باز خواهد شد. داروسازان سنتی ایران طاسی سر را با این صمغ معالجه می کردند که شرح آن بعدا داده خواهد شد این درخت که نوعی کاج است، در ایران نیست ولی در صفحات شمال ایران، یعنی جنگل های کنار بحر خزر نوعی عشقه به نام «داردوست» می روید که بیش از چهار سال عمر می کند و در زمان کهولت از تنه آن صمغی بیرون می آید که به آن لادن گويند و مانند لادن عنبری عادت ماهانه زنان را باز می کند، این عشقه سابقا در طب زیاد به مصرف می رسید، ولی به علت مسمومیت شدیدی که داشت استفاده دارویی از آن منسوخ گردید و اما آنچه امروزه در نزد ما به گل لادن معروف است، يك گل زینتی است که زادگاه اولیه آن «پرو» در آمریکای جنوبی بوده، و پس از کشف امریکا آن را به اروپا آورده، و کم کم کاشتن آن در ایران معمول شده است و حالا اجازه فرمایید این گل خود را به شما معرفی نماید.اسم من گل لادن است. اعراب به من ابو خنجر و طرطور می گویند و هیچگونه نسبت و شباهت باصمغ لادن که شعرا آن را توصیف کرده اند ندارم. شما مرا در باغچه و گلدان می کارید و هیچگونه استفاده از من نمی کنید، در صورتی که گلبرگ ها و ساقه های نازك من اگر در سالاد ریخته شوند، آن را خوش طعم کرده، و خوردن آن عفونت معده و روده ها را از بین می برد. برگ و گل من ضد رقت خون و تصفیه کننده آن می باشد. شیره گیاه تازه من در رفع بیماری های سینه و سل مفيد است، مخصوصا عرق شبانه مسلولین را کم می کنم. و برای نزله، برنشیت مزمن و افلاططونی سینه مفید می باشم. ضماد له شده گیاه تازه من بر سر ، پیاز مو را تقویت کرده و از ریزش آن جلوگیری می کند.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_media_grid grid_id=”vc_gid:1542551061062-c9cf890f-e3ed-2″ include=”20679,20678,20677,20676″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_message message_box_style=”solid” message_box_color=”pink”]
از عبیر و عنبو از مشك ولاد و دار بوی
در سرابستان ما اندر خزان میدار بوی
هرلاله که از دامن کهسار بر آمد
از لطف تو بود ارنه زخارا ندمد لاد
نریزد از درخت ارس کافور
نخیزد از میان لاد لادن
اینها همه در وصف صمغ خوشبویی است که نامش لادن عنبری بوده ، و از خارج می آورده اند. به این صمغ در زبان فرنگی «لادانوم» و «لا بدانم» می گویند و از شكاف درختی که نام لاتینی اش «سیستوس» بوده و به عربی به آن «قسطوس» گویند خارج می شود. این صمغ خوشبو بوده و قاعده آور است و چون آن را زیر دامن زنی که عادت ماهانه اش بند آمده است دود کنند، باز خواهد شد. داروسازان سنتی ایران طاسی سر را با این صمغ معالجه می کردند که شرح آن بعدا داده خواهد شد این درخت که نوعی کاج است، در ایران نیست ولی در صفحات شمال ایران، یعنی جنگل های کنار بحر خزر نوعی عشقه به نام «داردوست» می روید که بیش از چهار سال عمر می کند و در زمان کهولت از تنه آن صمغی بیرون می آید که به آن لادن گويند و مانند لادن عنبری عادت ماهانه زنان را باز می کند، این عشقه سابقا در طب زیاد به مصرف می رسید، ولی به علت مسمومیت شدیدی که داشت استفاده دارویی از آن منسوخ گردید و اما آنچه امروزه در نزد ما به گل لادن معروف است، يك گل زینتی است که زادگاه اولیه آن «پرو» در آمریکای جنوبی بوده، و پس از کشف امریکا آن را به اروپا آورده، و کم کم کاشتن آن در ایران معمول شده است و حالا اجازه فرمایید این گل خود را به شما معرفی نماید.اسم من گل لادن است. اعراب به من ابو خنجر و طرطور می گویند و هیچگونه نسبت و شباهت باصمغ لادن که شعرا آن را توصیف کرده اند ندارم. شما مرا در باغچه و گلدان می کارید و هیچگونه استفاده از من نمی کنید، در صورتی که گلبرگ ها و ساقه های نازك من اگر در سالاد ریخته شوند، آن را خوش طعم کرده، و خوردن آن عفونت معده و روده ها را از بین می برد. برگ و گل من ضد رقت خون و تصفیه کننده آن می باشد. شیره گیاه تازه من در رفع بیماری های سینه و سل مفيد است، مخصوصا عرق شبانه مسلولین را کم می کنم. و برای نزله، برنشیت مزمن و افلاططونی سینه مفید می باشم. ضماد له شده گیاه تازه من بر سر ، پیاز مو را تقویت کرده و از ریزش آن جلوگیری می کند.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_media_grid grid_id=”vc_gid:1542551061062-c9cf890f-e3ed-2″ include=”20679,20678,20677,20676″][/vc_column][/vc_row][vc_row][vc_column][vc_message message_box_style=”solid” message_box_color=”pink”]
تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شرکت گلستان موج است.
[/vc_message][vc_message message_box_style=”solid” message_box_color=”peacoc”]استفاده از مطالب این بانک با ذکر منبع و لینک دادن به بانک بلامانع می باشد.
[/vc_message][vc_message message_box_style=”solid” message_box_color=”green” icon_fontawesome=”fa fa-check”]گلستان موج صرفا یک فضای مجازی نیست!!
[/vc_message][/vc_column][/vc_row]
