اسپیره
گیاه اسپیره , درختچه ای علفی و خزان کننده از خانواده Rosaceae( گلسرخیان) و از جنس Spiraea میباشد که بومی مناطق معتدل نیمکره شمالی میباشد (جنوب شرقی اروپا تا قفقاز ، ایران ، ارمنستان و ترکمنستان ) جنس Spiraea شامل ۸۰ تا ۱۰۰ گونه درختچه در خانواده گلسرخیان میباشد . پراکنش جغرافیایی گیاه اسپیره در کشور ما به شرح زیر است : مازندران(نزدیک نور،در گردنه کوه البرز)آذربایجان (کلیبر،حسن بیگلو)اراک(کوه تفرش نزدیک اراک)تهران(کوه البرز نزدیک شهرستانک،۱۶کیلو متری شمال شرق فیروز کوه،ارتفاعات اطراف کوه دماوند) نام spiraea از یک کلمه یونانی به معنی تاج گل گرفته شده است . کل گیاه ارزش دارویی دارد و در حدود سال ۱۸۸۹ دانشمندی قرص آسپیرین را کشف کرد و نامگذاری آن از روی همین گیاه صورت گرفت. این گیاه دارای گلهای معطر و زیبایی میباشد و مناسب برای کاشت در پارکها، چمن کاری ها ، فضای سبز، باغهای صخره ای و مرزبندی میباشد . نام دیگر اسپیره ، گل عروس میباشد و به صورت گل شاخه ای نیز مورد استفاده قرار میگیرد. اسپیره به صورت بوته و یا درختچه ای با سرعت رشد متوسط میباشد. این گیاه به صورت خودرو در کنار آبها، نزدیک چشمه ها و مناطق مرطوب میروید. ارتفاع این گیاه بین ۴۵ سانتیمتر تا ۳ متر است . برگهای گیاه متناوب با دندانه های بزرگ هستند طولی حدود ۳ و عرضی در حدود ۲ سانتیمتر دارند. برگهای جوان قرمز میباشند و سپس به رنگ سبز تیره تبدیل میشوند. گل های گیاه در تابستان ظاهر میشوند و به رنگهای سفید، کرم و صورتی میباشند، معطر بوده و ظاهری زیبا به گیاه میبخشند. گل آذین به صورت خوشه ای میباشد و گلها همزمان هم نر هستند و هم ماده (این گلها برای پروانه ها بسیار جذاب هستند.) گلهای گیاه اسپیره شامل ۵ گلبرگ و ۵ کاسبرگ میباشد و معمولا دارای ۲۰ یا ۳۰ پرچم بلند هستند. گرده افشانی توسط باد صورت میگیرد.
گلها به میوه تبدیل میشوند و هر میوه شامل یک دانه میباشد.
شرایط محیط رشد گیاه اسپیره به شرح زیر است
خاک: خاک باغچه ، مرطوب و خوب زهکشی شده.
نور: آفتابی – نیمسایه.
این گیاه در معرض آفتاب رشد بهتری خواهد داشت.
دما: دمای ۵ درجه تا ۱۶ درجه.
همانطور که ذکر شد این گیاه متعلق به مناطق معتدل است و بهتر است دمای هوا از ۵ درجه کمتر نشود .
آبیاری: به صورت متوسط صورت گیرد.
اسپیره در برابر خشکی مقاوم است.
هرس: این گیاه حتما به سالی یکبار هرس نیاز دارد.
نوک شاخه ها را پس از گلدهی هرس کنید و شاخه های مسن و گلهای پژمرده را از گیاه حذف کنید.
کوددهی: یک بار در سال صورت گیرد.
کاربردهای درمانی
قسمت مورد استفاده: سرشاخه های گلدار
اثرات مهم
ضد ترش کردن معده، ضدالتهاب، ضد روماتیسم و قابض سوء هاضمه و ترش کردن، زخم معده و سندروم روده تحریک پذیر: اسپیره یکی از بهترین داروها برای درمان مشکلات اسیدی معده است و ضمن اینکه از ترشح اسید معده جلوگیری می کند، معده را نیز ترمیم می کند. در صورت بروز علائم خفیف سوزش سر دل، یا ریفلاکس اسیدی معده استفاده از اسپیره اثرات مثبتی خواهد داشت که البته ممکن است برای حصول بهترین نتیجه نیاز به مصرف بلندمدت آن باشد. خاصیت قابض و سفت کننده ی اسپیره آنرا به یک داروی خوب برای اسهال های مزمن و سندروم روده تحریک پذیر تبدیل کرده است. دردهای روماتیسمی، فیبرومیالژیا: اسپیره می تواند عضلات و مفاصل سفت و دردناک را تسکین داده،التهاب را کاهش دهد و پسماندهای اسیدی را نیز از عضلات و مفاصل خارج کند. مخصوصاً در مواقعی که این علائم (درد و سفتی عضلات) در هنگام بیدار شدن یا نشستن طولانی مدت ایجاد می شود، مصرف اسپیره همراه با دانه کرفس می تواند به منظور کاهش التهاب و کمک به حرکت آزادانه تر عضلات کمک کند. زياده روي در مصرف اسپيره باعث عوارضي نظير اختلالات قلبي و پيدايش خون در ادرار مي شود.
آفات و امراض
در مورد این گیاه مراقب بیماری های لکه برگی ، کپک پودری ، پوسیدگی ریشه و شته ها باشید.
تکثیر
ازدیاد این گیاه توسط تقسیم بوته یا جدا کردن پا جوشهاست.
دربرخی از گونه ها و واریته ها از قلمه خشبی یا نیمه خشبی و بذر استفاده میشود.
