سموم حشره کش معمولا تأثیر شدیدتری بر روی دشمنان طبیعی نسبت به خود آفات گذاشته به طوریکه بندرت نژادهای مقاوم در میان دشمنان طبیعی یافت می شوند.دشمنان طبیعی آفات بطورکلی در همه جا برای یافتن طعمه در میدان وسیعی از طبیعت فعالیت داشته بنابراین بارها در معرض سموم حشره کش قرار می گیرد. بنابراین بسیار بیشتر از آفات با سموم تماس داشته و به خطر می افتند.آن تعداد از پرداتورها نیز که زنده مانده و به شکار کردن می پردازند، شکار کوچک خویش را که با حشره کش مسموم شده، نخورده و به این دلیل ممکن است از گرسنگی بمیرند.بسیار مشکل نژادی مقاوم از دشمنان طبیعی به عرصه ظهور می رسند. مسئله مهمی که با حذف دشمنان طبیعی بوجود می آید، رشد و نمو و تكثير آفات درجه دومی است که در غیاب کنترل طبیعی، قادرند به سطوح زیان اقتصادی برسند. مثال های متعددی در این زمینه بافت می شود که در زیر به آنها می پردازیم:در کالیفرنیا California حشره گمنامی که برگ های پنبه را سوراخ سوراخ می کرد بنام علمی Bucculatrix thurberiella پس از کاربرد سم کارباریل برای مبارزه با کرم سرخ rوزه پنبه ectinophora gassypiella بصورت آفت درجه اول در آمده و خسارتش شدید شد.در واقع کارباریل سبب مرگ دشمنان طبیعی Bucculatrix گردید.مثال دیگر آفت نادری بنام Argyrotaenia velutinana می باشد که بطور اتفاقی در شرق ایالات متحده آمریکا و کانادا بر روی سیب خساراتی وارد می ساخت، تا اینکه در برنامه های سمپاشی ضمن کاربرد سموم DDT ، پاراتيون، TDE و مالاتیون، دشمنان طبیعی آفت فوق از بین رفته در نتیجه بصورت یکی از آفات اصلی سیب در آمد.در سال ۱۸۸۸ که برای مبارزه با شپشک استرالیایی از کفشدوزک استفاده شد، این پرداتور واقعا باعث کنترل شپشکی مزبور بر روی مرکبات در کالیفرنیا گردید. در سالهای ۱۹۴۶و ۱۹۴۷ هنگامی که هزاران ایکر (acres) از زمین های زراعی برای مبارزه با آفات مختلف باسم DDT سمپاشی شد، مجددأ خسارت شپشک استرالیایی افزایش یافت.سمومی نظیر DDT با طيف وسيع مسمومیت برای حشرات مختلف، مناسب برای مبارزه با آنها نبوده و بهترین راه حل در این زمینه تهیه و تولید حشره کش هایی است که بصورت انتخابی تر عمل می کنند.به هر حال تهیه و تولید حشره کش ها نیز مستلزم هزینه بسیار گزافی بوده بطوریکه اکثر شرکت های سازنده سم ترجیح می دهند سم هایی با طیف وسیع را به بازار فروش عرضه نمایند زیرا شرکت های مزبور خواهان حداکثر منفعت اند.هزینه بالایی به مدت ۶ سال جهت تهیه و تولید آفت کش جدید مصروف می گردد، شش سال بعدی نیز فروش آن مستلزم رقابت با دیگر سموم و عقب زدن آنها در بازار می باشد بنابراین تا پایان گرفتن حق انحصاری ( که در اختیار شرکت سازنده می باشد) سه سال وقت باقی می ماند که برای سود بردن این شرکت ها مدت کوتاهی است.
