درختان مرکبات
شامل پرتقال، نارنج، نارنگی، لیمو ترش، لیمو شیرین ، دارابی، ترنج و غیره می باشد. مرکبات از سایر میوه ها نسبت به عوامل جوی حساسیت بیشتری دارند بخصوص سرمای زمستان منطقه نباید از 4 درجه کمتر باشد.آب و هوای سواحل مازندران و تنکابن نیز برای مرکبات مساعد می باشد و در نواحی دیگر شمال بعضی اوقات سرما به چند درجه زیر صفر رسیده و بعضی آنها را از بین می برد و ممکن است نارنج مقاومت بیشتری نشان دهد. بطور کلی نواحی جنوبی ایران که در مسير خلیج فارس قرار دارند کاشت انواع مرکبات مناسب است. این نبات در اراضی شنی رسی یا رسی شنی نتیجه مطلوب می دهد.مرکبات را جهت تهیه رقم مناسب باید بوسیله پیوند ازدیاد نمود. پایه مرکبات از نهال نارنج است که بوسیله بذر نارنج تهیه شده. در بعضی از نقاط از پایه لیمو ترش نیز استفاده می کنند . ولی پایه نارنج چون نسبت به بیماری و سرما بسیار مقاوم است لذا در ایران استفاده از پایه نارنج متداول و معمول است.تهیه خزانه باید با دقت صورت گیرد. زمین خزانه باید دلیسی یعنی قابل نفوذ به آب و بدون آهك باشد و کود فراوان باید به زمین خزانه داد. ابتدا کرت هایی حداکثر بطول ۲۰ متر و عرض ۲ متر تهیه می کنند، سپس شیار هائي به فاصله ۳۰ سانتی متر و عمق 5 تا ۷ سانتی متر تهیه نموده و حفره ها را به فاصله ۳ سانتی متر در آن ایجاد نموده و بذر را داخل حفره ها کاشته و آبیاری می کنند. بذر پس از دو هفته سبز می شود. موقع کشت بذر اوایل بهار است و در نقاط جنوبی و گرم در بهمن و اسفند هم می توان به کاشت بذر مبادرت نمود. بذر مركبات چنانچه تا موقع شت در داخل خود میوه باشد کاملا سالم است ولی اگر قبلا بخواهیم بذر گیری نمائیم باید بذرها را در داخل آب شستشو نموده و طبقه طبقه در ماسه کمی مرطوب نگهداری کنیم نهال های حاصله از کاشت بذر را پس از یکسال به خزانه دوم با فاصله 60 سانتی متر و فاصله خطوط یک متر انتقال داده و پس از یکسال که نهال ها دوساله شدند آنهارا پیوند می زنیم.بطور کلی تمام نهال های میوه چنانچه با خاك اطراف ریشه به محل اصلی برده شده و کاشته شوند آتیه آنها بهتر است بخصوص مركبات که این امر باید در باره آنها با دقت بیشتری اجرا گردد.فاصله این درختان بین ۸ تا ۹ متر باید منظور گردد. هرس درختان مرکبات از نظر شکل خارجی و نیز برای تنظیم شاخ و برگی میوه درخت ضرورت دارد.
