درخت انگور

در آب و هوای معتدل گرم بهتر رشد می کند. این درخت را باید در اراضی گرم و خشك که قابل نفوذ هستند کاشت زیرا در اراضی مرطوب مانند اراضی رسی اغلب ریشه های آن دچار پوسیدگی می شوند. خاك رسی شنی و دارای مقداری مواد آلی برای آن مناسب است. این درخت به آب کم نیاز دارد و آب اضافی برای آن مضر است. تکثیر این نبات بوسیله کاشت قلمه صورت می گیرد. مو را می توان بدو طريق كاشت روش سنتی و روش جدید تر که از نظر اصول فن باغبانی مناسب تر است. در روش سنتی جوی ها یا گودال ها را خیلی عمیق یعنی حدود 5/1 متر در نظر می گیرند و قلمه های مو را در ته این گودال ها کنار دیوار گودال قرار می دهند و همه ساله مقداری خاک و کود پای قلمه های مو در گودال می ریزند تا بتدریج گودال پر شود و پشته هائی بین دو ردیف درخت کاری تهیه و نهری از برای آبیاری باقی می گذارند و در موقع خاكريزی شاخه های تحتانی را قطع نموده و يك شاخه باقی می گذارند.در روش جدید که بر آن ترجیح دارد هنگام پائیز محل کاشت باید تا عمق حدود ۷۰ با ۸۰ سانتی متری کاملا برگردان شده و کود حیوانی یا کود کمپوست را که شرح آن آمده می بایستی حداقل حدود ۵۰ تا 60 تن در هکتار زمین داد و اگر زمین رسی باشد باید مقداری هم ماسه نرم که مجموع آنها زمین را قابل نفوذ سازد تا عمق ۸۰ سانتی متری با خاك مخلوط نمایند سپس به فاصله های 5/2 متری نهرهائی به عمق ۵۰ سانتی متر کشیده و در اواسط اسفندماه قلمه های مو را کف نهرها فرو می نمایند و سپس آبیاری می کنند. در سال دوم مجدد مقداری خاك اطراف نهر را با کود مخلوط کرده و نهر را ۲۵ سانتی متر دیگر پر می نمائیم. در سال سوم نیز این عمل را تکرار می کنیم تا نهر کاملا پر شود آنگاه يك جوی در کنار درخت ها ایجاد نموده تا درختان آبیاری شوند. در این عملیات شاخه های مو نباید زیر خاك بروند.برای هرس مو باید شاخه های اطراف قطع شوند و تنه اصلی مو رشد نماید این هرم در پایان زمستان صورت می گیرد.پس از اینکه تنه به ارتفاع ۸۰ سانتی متری رسید باید به درخت فرم لازم را داد و با هرس بعضی از شاخه های میوه دهنده برای تنظیم مقدار میوه، تعادل را بین شاخه های مختلف درخت برقرار ساخت. بطور کلی باید شاخه های مورا هرس طویل نمایند.در بعضی مو کاری ها شاخه ها را در پشته ها می خوابانند تا از حد اکثر نور و حرارت خورشید استفاده نمایند. و در برخی دیگر می توان از چفته های سیمی استفاده نمایند یعنی پایه های آهنی را که در روی آن سیم ها به موازات هم قرار گرفته باشند در فاصله درختان برقرار نموده و شاخه ها را روی سیم ها برده می خوابانند.