تکثیر درختان میوه
تکثیر نهال بوسیله کاشتن بذر، پیوند، قلمه، خواباندن و پاجوش انجام می شود. نهال میوه را به دو طریق می توانیم تهیه نمائيم، اول اینکه بذر یاهسته درخت را در خزانه کاشته و سپس در موقع مناسب یا سال بعد نهال آنرا پیوند می زنیم، دوم اینکه می توانیم بذر را در محل اصلی که مناسب تهیه شده باشد کاشته و در همانجا آنرا پیوند بزنیم ولی طریقه اول اصولی و متداول است. زمین خزانه را سال قبل شیار زده و با دادن کود حیوانی به نسبت هر هکتار ۳۰ تن و نیز اگر زمین رسی باشد مقداری ماسه نرم به آن اضافه نموده تا آماده کشت برای بذر شود. بذور را اگر بطريقه نشتی و خطی بکارند مطلوب تر است تا در کرت بکارند. طريقه نشتی بدین ترتیب است که ابتدا جوی ها را به عرض ۲۵ سانتی متر و عمق ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر و عرض هر پشته حدود ۵۰ تا ۶۰ سانتی متر تهیه نموده و بذور را در کنار پشته ها به فاصله ۱۰ سانتی متر با عمق حداقل چهار برابر قطر بذر کاشته و روی بذور دانه دار مانند سیب، گلابی و غیره و همچنین آلبالو تلخ را با ماسه یا ماسه مخلوط با کمی خاك برگ پوشانده تا جوانه ها آسانتر بتوانند از زمین بیرون آیند و روی بذور هسته دار مانند هلو، بادام و غیره را می توان باخاك پوشاند. بهتر است دانه ها یا هسته های میوه را از اواخر آبانماه تا اول آذرماه کاشت. البته در اواخر اسفند ماه در مناطق معتدل هم می توان بذر کاری نمود. دانه ها مانند سیب، گلابی و غیره را قبل از کاشت نباید خیس نمایند ولی هسته ها را چون هلو و بادام سه روز، زردالو یک روز باید قبل از کاشت در آب خیس شوند. برای شکستن خواب بذر آلبالو تلخ، گوجه و آلو باید هسته آنها را در مهر و آبان بطور مطبق در ماسه مرطوب نگهداری و سپس اواخر آبان تا اوایل آذرماه در خزانه بکارند تا بموقع این بذور جوانه بزنند. چنانچه بذر کاری بموقع و برابر نکات فنی کاشته شده و بطور دقیق آبیاری شوند تعدادی از آنها که از رشد کافی برخوردار بوده و ضخامت نهالها تقريبأ به يك سانتی متر رسیده باشند می توان در پائیز همان سال اقدام به عمل پیوند نمود و در صورتی که رشد مناسبی نداشته باشند در بهار یا پائیز سال بعد آنهارا پیوند می زنیم گاهی نهال را پس از یکسال به خزانه دیگر منتقل و با فاصله ۲۰ سانتی متر از هم می کارند و فاصله جوی ها در این خزانه از یکدیگر ۵۰ سانتی متر می باشند. این خزانه را بنام خزانه انتظار نامند و در این خزانه عمل پیوند را انجام می دهند. بطور کلی باید هر قطعه را اختصاص به يك نوع نهال داد و از در هم کاشتن آن اجتناب نمود. درباره شناسائی بذور قابل کاشت در ابتدای کتاب مطالبی عنوان گردید و دیگر لزومی به ذکر آن نیست.
