درخت سیب آبی یا میوه زنگوله ای درختی است که معمولاً به دلیل تولید چوب مرغوب و میوه ی خوراکی کشت می شود. این گیاه بومی گستره ی وسیعی در سراسر هند و مالزی است.
سیب آبی یا میوه زنگوله ای درختی است که تا ارتفاع ۳ تا ۵ متر می تواند رشد کند. دارای تاجی باز و تنه ای کج و ناراست می باشد برگ ها دارای آرایش متقابل؛ روی یک دمبرگ بسیار کوتاه و ضخیم؛ واژتخم مرغی یا بیضی – کشیده؛ به طول ۵ تا ۲۵ سانتیمتر و عرض ۲٫۵ تا ۱۶ سانتیمتر؛ سطح بالایی برگ به رنگ سبز روشن؛ سطح زیرین برگ به رنگ سبز مایل به زرد؛ چرمی؛ غیرمعطر یا در اثر فشردن کمی معطر می باشد گل ها کمی معطر بوده و به صورت انتهایی یا جانبی روی خوشه های ۳ تا ۷ تایی قرار دارند. این گلها معمولاً توسط پوشش برگی پوشیده می شوند. گل ها دارای چهار گلبرگ به رنگ زرد کمرنگ یا سفید مایل به زرد یا مایل به صورتی و دارای کاسه ی گل چهار قسمتی است میوه ها زنگوله ای شکل یا گلابی شکل و دارای پوستی نازک به رنگ های سفید تا قرمز روشن یا قرمز هستند. این میوه ها به طول ۱٫۶ تا ۲ سانتیمتر و عرض ۲٫۵ تا ۳٫۴ سانتیمتر مشاهده می شوند. گوشت میوه به رنگ سفید یا صورتی، کمی معطر، خشک یا آبدار، ترد یا اسفنجی و معمولاً کمی شیرین است در هر میوه ممکن است حدود ۳ تا ۶ عدد بذر کوچک وجود داشته باشد. اما به طور متوسط اعلب میوه ها دارای یک یا دو بذر و یا فاقد بذر می باشند.
درخت سیب آبی مناسب ارتفاعات کم در نواحی گرمسیری و با بارندگی فراوان با پراکندگی مناسب در تمام سال می باشد آب و هوای گرم و مرطوب را ترجیح می دهد همچنین در ارتفاعات بیش از ۱۶۰۰ متر بالاتر از سطح دریا رشد می کند این درخت در مالزی معمولاً دو محصول در سال (یک محصول در بهار و یک محصول در پاییز) تولید می کند در اندونزی، گلدهی اول در ماه جولای و گلدهی دوم در سپتامبر صورت می گیرد. میوه ها نیز در ماه های آگست و نوامبر می رسند و آماده برداشت می شوند.
کشت این درخت به دلیل تولید چوب مرغوب و میوه های خوراکی اش انجام می گیرد از چوب آن برای ساخت ابزارهای مورد نیاز استفاده می شود پوست درخت گاهی به عنوان دارو و در طب سنتی مورد استفاده قرار می گیرد در باغ ها و پارک ها به عنوان گیاهی زینتی نیز کشت می شود برگ های این گیاه نیز خوراکی بوده و گاهی برای تهیه غذاهایی مانند دلمه به عنوان پوشاننده استفاده می شود میوه های این گیاه دارای طعم و مزه ای ملایم و کمی شیرین مشابه طعم سیب و دارای بافتی ترد و آبکی مانند بافت داخلی هندوانه هستند. از این میوه ها در سالاد میوه به وفور استفاده می شود.
تکثیر این گیاه معمولاً از طریق کشت بذرها، خوابانیدن هوایی و پیوند روی خویشاوندان نزدیک مانند سیب جاوا صورت می گیرد.
