جنس Syzygium یکی از جنس های خانواده مورد (Myrtaceae) می باشد. این جنس شامل حدود ۱۲۰۰ تا ۱۸۰۰ گونه بوده که گونه های آن به طور کلی بومی بخش های وسیعی از آفریقا و ماداگاسکار، سراسر اسیا، شرق اقیانوس آرام، مالزی تا شمال شرق استرالیا هستند. ۵۲ گونه از این گیاهان در استرالیا یافت شده اند
اکثر گونه های این گیاهان، درختان و درختچه هایی همیشه سبز هستند. چندین گونه از آن به عنوان گیاهی زینتی کشت می شوند و دارای شاخ و برگ جذاب هستند. برخی از گونه ها نیز دارای میوه های خوراکی بوده که به صورت خام یا به عنوان مربا یا ژله مورد استفاده قرار می گیرند. تعدادی از گونه های دارای میوه های خوراکی در نواحی گرمسیر سراسر جهان کشت می شوند امروزه جنس Syzygium با جنس Eugenia از نظر طبقه بندی علمی اشتباه گرفته می شود، اما جنس اخیر دارای تنوع بسیار وسیعی در نواحی گرمسیری است
“سیب سفید” یکی از گونه های جنس Syzygium است که بومی استرالیا است و به دلیل رنگ میوه ها به این نام، نامگذاری شده است. بخش خارجی میوه ها شباهت زیادی به گوآوا دارد این گیاه درختی در اندازه های متوسط و پوستی به رنگ قهوه ای تیره تا قهوه ای – نارنجی است که تمایل به کاغذی شدن دارد برگ ها دارای پهنکی بزرگ، به طول ۷ تا ۱۴ سانتیمتر و عرض ۴ تا ۹ سانتیمتر، ضخیم، چرمی و با حدود ۸ تا ۱۵ جفت رگبرگ جانبی است. در سطح این برگ ها نقاط تولید کننده روغن وجود دارد که در زیر میکروسکوپ به راحتی قابل مشاهده است گل ها در زمان شکوفایی دارای براکته یا فاقد براکته است. کاسه گل لوله ای به قطر ۶ تا ۸ میلیمتر، با دمگلی به طول ۶ تا ۱۲ میلیمتر دیده می شود. گلبرگ ها به قطر ۶ میلیمتر و دارای نقاط حاوی روغن و کوچک هستند. هر گلبرگ حدود ۱۰۰ نقطه حاوی روغن دارد. پرچم ها به تعداد زیاد که هر یک دارای میله ای به طول ۹ تا ۱۸ میلیمتر هستند میوه ها گرد یا تخم مرغی شکل به ابعاد ۳۰ تا ۴۰ در ۳۰ تا ۴۰ میلیمتر، با کالیکسی پایا به طول ۲ میلیکتر، پریکارپ میوه به صورت گوشتی و دارای یک بذر است. این میوه ها تماماً به رنگ سفید دیده می شوند
درخت سیب سفید به خوبی در جنگل های بارانی رشد می کند اما بیشتری رشد و عملکرد را در جنگل های ساحلی و روی خاک های شنی یا کمی صخره ای دارد این گیاه می تواند در برابر بادهای قوی و دریایی مقاومت کنداغلب خاک های مرطوب، هوموسی و غنی از مواد غذایی با بافتی متوسط تا سبک و زهکش دار را ترجیح میدهد
میوه های این گیاه ارزش تازه خوری داشته و دارای بافتی ترد می باشند. این میوه ها به رنگ سفید و به قطر حدود ۳۰ میلیمتر هستند که دارای یک بذر بزرگ می باشند
در برخی موارد از چوب این درختان نیز استفاده می شود. اطلاعات زیادی در منابع مختلف از نوع و کیفیت چوب این گونه موجود نیست
ازدیاد این گیاهان از طریق کشت بذرهای آنها صورت می گیرد. بذرها را باید بلافاصله پس از برداشت میوه های رسیده، کشت نمود. در این صورت بذور می توانند حدود ۴ هفته پس از کشت، جوانه بزنند.
