گیاه “نام نام” در اندونزی با توجه به شکل پهن، هلالی شکل غلاف، که شبیه به شیرینی اندونزی به نام namu-namu است به این نام خوانده شده است.
بومی مالزی بوده و از شمال آن نشات گرفته است. از خانواده بقولات یا باقلائیان می باشد.
اندازه ی کلی درخت نام نام کوچک بوده و شاخه های آن کلفت و منشعب هستند. شکل درخت حالت بوته ای و همیشه سبز است. ارتفاع آن بین ۳ تا ۱۵ متر گفته شده است. گل های آن نیز کوچک هستند و روی تنه درخت شکل می گیرند. گل ها در خوشه ظاهر می شوند. رنگ گل ها صورتی مایل به سفید می باشند و ۵ گلبرگ دارند. طول گلها ۳ تا ۴ سانتی متر است. گلها ۸ تا ۱۰ پرچم دارند.
میوه ها در غلاف ظاهر شده و ۳ تا ۹ سانتی متر طول دارند. میوه چروک دار بوده و سبز مایل به قهوه ای می باشد. میوه نام نام مزه دلپذیر شیرین داشته و خوراکی است. طعم تقریبا اسیدی آن یاد آور سیب نرسیده می باشد. میوه های نرسیده ترش هستند.
برگها با یک جفت برگچه همراه هستند. دمبرگ ۲ تا ۸ میلی متر می باشد.
در مناطق گرمسیری و در ارتفاعات پایین تر کشت می شود. در هند کاشت آن در مناطق پر باران با یک دوره خشکی سبب میوه دهی بهتر می شود. از لحاظ نیاز نوری مکان های با آفتاب کامل را می پسندد اگرچه به سایه مقاوم است.متوسط بارندگی سالانه ۱۵۰۰ تا ۲۰۰ میلی متر بوده و دمای متوسط ۲۲ تا ۳۵ درجه سانتی گراد از شرایط بهینه این درخت است. نام نام به باد نیز مقاوم است.
میوه های رسیده در آشپزی و پخت غذا استفاده می شود که مزه آن را با افزودن شکر شیرین می کنند. در سالادهای میوه و تهیه دسر ها کاربرد دارد. میوه ها همچنین خواص دارویی زیادی داشته و در طب سنتی نواحی بومی استفاده می شود. روغن میوه در هند برای درمان بیماری های پوستی استفاده می شود. این میوه خواص آنتی اکسیدانی نیز داشته و از این جهت ضد سرطان می باشد.
ترکیبات فلاونوئیدی نیز در آن یافت شده است .در آن اثرات بیولوژیکی همچون آنتی باکتریایی ، آنتی ویروسی و ضد سمی نیز کشف شده است. کاشت آن به عنوان گیاه زینتی نیز خالی از لطف نیست.
استفاده از گیاه نام نام برای بونسای نیز قابل توصیه است
