کشت پنبه ایران را شامل می شوند و به لحاظ
مقاومت به برخی تنشهاي محیطی نظیر خشکی،
شوري، گرما، بادهاي گرم و خشک، طوفان، تگرگ ،
ریزش و تحمل به برخی آفات و امراض در حواشی
کویر و در مناطق گرم و خشک (استانهاي مرکزي و
شمال شرق کشور) بصورت سنتی و با دانش بومی
کشت میشوند.
١
سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزي
مؤسسه تحقیقات پنبه کشور
نشریه ترویجی
آشنایی با پنبه هاي بومی ایران
نگارنده:
عمران عالیشاه
عضو هیات علمی مؤسسه تحقیقات پنبه کشور
شامل 45 گونه ( Gossypium) جنس پنبه
دیپلوئید و حداقل 5 گونه تتراپلوئید است که عموماً
بر اساس تشابهات کروموزومی در 8 گروه ژنومی
و یک گروه ژنومی تتراپلوئید ( K تا A) دیپلوئید
گروه بندي می شوند. از بین انواع گونه هاي پنبه،
، G.barbadense ، G.hirsutum تنها چهار گونه
بصورت زراعی در G.arboreum و G.herbaceum
سطح جهان مورد کشت و کار قرار می گیرد . دو
2) و دو گونه بعدي n= گونه نخست تتراپلویید ( 52
2) هستند . در ایران ، از بین چهار n= دیپلویید( 26
و G.hirsutum گونه زراعی پنبه، دو گونه
مورد کشت و کار قرار می گیرند. G.herbaceum
G.herbaceum پنبه بومی ایران متعلق به گونه
است که منشاء (G.herbaceum Sp. Persicum)
اولیه آن از ایران و منطقه آسیاست. به لحاظ منشاء
و سازگاري خوب آن به شرایط اقلیمی نواحی
مختلف ایران، از قدیم الایام در بخشهاي مختلفی از
کشور کشت می شده است اما با ورود پنبه هاي
آمریکایی و مصري به کشور، رفتهرفته توجه و حفظ
این گونۀ با ارزش ژنتیکی به فراموشی سپرده شده
است و در حال حاضر حدود 6 تا 8 درصد از سطح
برای دانلود فایل کلیک کنید
