ازدیاد شایوت بوسیله بذر و قلمه

ازدیاد بوسیله بذر

دراین طرز ازدیاد میوه کامل را با بذری که در آن قرار دارد می کارند و برای این منظور گودالی کم عمق در محلی که باید نهال قرار گیرد حفر نموده و میوه را بنحوی درته گودال می خوابانند که به آن یعنی قسمت باریک که به شاخه متصل می شود کمی بالاتر از مهر میوه در خاك قرار گیرد یعنی میوه را بطور مورب در گودال قرار می دهند و روی آنرا به ضخامت 4 تا 5 سانتيمتر با خاك می پوشانند.

ازدیاد بوسیله قلمه

درفصل پاییز با چاقوی تیزی شاخه جوان ولی رسیده گیاه را از سطح خاك قطع کرده ودرجعبه مخصوص قلمه کاری در ماسه شسته می کارند و این جعبه ها را زیر شاسی روی گوش گرم ویا روی سکوی گلخانه گرم قرار می دهند تا دارای ریشه شوند. پس از آنکه هوای خارج باندازه کافی گرم شد نهال های جوان را به محل اصلی منتقل می کنند.نهال ریشه دار کدوی مکزیکی را نیز مانند سایر گیاهان خانواد: کدوئیان نمی توان به آسانی تغییر محل داد چه ریشه این نباتات در اثر تغییر مکان خیلی زود صدمه دیده وگیاه خشک می شود بنابراین اولین شرط موفقیت در این رزتکثیر احتیاط کامل در موقع کاشت و مخصوصا هنگام کندن نهال از خزانه است. برای اینکه موفقیت زیادتری دراین نوع ازدیاد گیاه حاصل شود بهتر است تا موقعی که ریشه قلمه کم و کوتاه است قلعه ریشه دار را از جعبه خارج کرده ودر گلدان های استکانی و یا نشائی و یا گلدان های مخصوصی که مکرر درباره آنها صحبت شده مانند گلدان گلی خام و یا گلدان های توربی بطور انفرادی بکارند که در موقع کاشت در مزرعه بدون خارج کردن گیاه از گلدان بتوان آنها را درخاك قرار داد و با آنکه در موقع درآوردن از گلدان و کاشت در محل اصلی حتی المقدور کمتر صدمه و لطمه به ریشه گیاه وارد آید.هر کدوی مکزیکی گیاهی است خزنده که طول ساقه آن به بیش از ۲ متر و گاهی تا 4 متر نیز می رسد . این گیاه را ممکن است مانند انواع مختلف کدو ويا هندوانه روی پشته هائی قرار داد و با آنکه مانند یک گیاه رونده روی قیم هائی تربیت نمود.قيم هائی که برای تربیت کدوی مکزیکی مورد استفاده قرار می گیرند بشكل T (یکی از حروف الفبای لاتین) ساخته می شوند . پایه تیم باید قوی وضخیم باشد تا در مقابل وزن گیاه که در موقع میوه دادن بسیار سنگین است بتواند مقاومت کند. فاصله بین پایه ها همان فاصله بین بوته ها یعنی د رحدود 3 تا 5/2 متر می باشد وطول شاخه افقی تیم باید در حدود ۷۰ تا ۱۰ سانتیمتر باشد.پس از آنکه پایه ها را بفاصله ده سانتیمتر از هر بوته در زمین قرار دادند شاخه های افقی قیم را بوسیله تور سیمی ضخیمی که فاصله چشمه های آن اقلا ۱۰ سانتیمتر باشد بمانند سقفی به یکدیگر مربوط می کنند. ارتفاع پایه ها بايد باندازه ای باشد به کارگر بتواند به آسانی زیر این شبه سقف تارهای زراعتی را ایستاده انجام دهد.علاوه بر این نوع قیم که در مزارع بکار می رود از انواع دیگر قیم که برای سایر گیاهان رونده بکار می رود نیز استفاده می کنند . در محوطه پارك و باغ می توان از این گیاه بعنوان گیاه زینتی در پوشش انواع مختلف آلاچیق نیز استفاده کرد.محل مزرعه و قيم ها را طوری باید انتخاب کرد که از وزش باد های نسبت سخت در پناه باشد