بادام كاري ديم

با توجه به كمبود منابع آبي و محدوديت اراضي مستعد ، كشت محصولات ديم به انتخاب گونه ها و روش هاي متداول در احداث باغ ها دقت فراواني به عمل آيد . در شرايط ديم يكي از صفاتي كه بايد مد نظر قرار گيرد، صفت مقاومت به خشكي است كه از مشخصات بارز درختان بادام است.

بادام كار آيي بالايي در مصر ف آب و توليد ميوه دارد و از آن به عنوان يك درخت مقاوم به خشكي نام برده مي شود. همچنين بادام درختي است كه در برابر زمين هاي آهكي تا حد زيادي مقاومت دارد و مي تواند در اين اراضي كشت شود.

يك هكتار باغ بادام آبي بارور در سال در حدود شش تا هشت هزار متر مكعب آب نياز دارد . در باغ هاي ديم آب مصرفي فقط با باران تأمين مي شود و در مناطقي كه بارندگي سالانه زير ۴۰۰ ميلي متر است، نظام كاملاً ديم ريسك بالايي دارد . آنچه در توسعه بادام كاري ديم بايد مدنظر قرار گيرد توجه به پراكنش مناسب بارندگي در ماههاي مختلف است. در شرايط ديم به دليل محدوديت در تأمين آب، روش هايي كه باعث حفظ رطوبت و كاهش هدر رفت آب باشند اهميت دارند

هدر رفت آب در خاك ممكن است به دو صورت كلي اتفاق بيفتد:

– نفوذ بيش از حد آب در داخل خاك
– هرز رفتن آب از طريق روان آب

آب قابل استفاده در خاك و عوامل مؤثر در آن از نظر كشاورزي ديم اهميت بسياري دارد. در نظام كشت ديم به دليل بارندگي و آبياري محدود ، يكي از نكات مهم در مديريت باغ، افزايش حفظ توانايي خاك در نگهداري آب جذب شده است

۱ نوارهاي كنتوري
نوارهاي كنتوري عبارت اند از خاكريزهاي كوچكي كه بر روي خطوط هم تراز و عمود بر امتداد شيب ايجاد مي شوند و كشت در امتداد اين خاكريزها انجام مي شود . عمق خاك در اين روش باي د حداقل يك و نيم تا دو متر باشد. نوارهاي كنتوري پنج تا ده متر از يكديگر فاصله دارند و فاصله كاشت درختان بر روي خطوط در حدود دو تا پنج متر است. اين روش مناسب مناطق با بارندگي ساليانه ۷۵۰-۲۰۰ ميلي متر است و در شيبهاي يك تا پنج درصد مي توان از آن استفاده كرد ولي گاهي براي شيب هاي بيش از آن نيز از اين روش استفاده مي كنند. اندازه منطقه نفوذ ۲۰-۱۰ ۱۰ متر مربع است و اندازة منطقة آبگير ۱۰۰- ۵۰ متر مربع است . گوده هاي درختان به ابعاد ۸۰ در ۸۰ در ۸۰ سانتي متر تا ۱۰۰ در ۱۰۰ در ۱۰۰ سانتي متر انتخاب مي شوند.
۲ تراس هاي كنتوري
در اين روش روي خطوط هم تراز، تراس احداث مي كنند كه عرض اين تراس ها بسته به زاويه شي ب از يك تا چند ده متر متفاوت خواهد بود. اين روش روي اراضي با ۲۰۰ ميلي متر به كار مي رود و براي – ۲۰ درصد و بارندگي ساليانه ۶۰۰ – شيبهاي ۵۰ انجام آن باي د شيب طبيعي دامنه كوه به چند پله تقسيم شود . محل كاشت را مي توان نزديك شيب ديواره عمودي در نظر گرفت و هر دو ج هت سطح ديواره عمودي و افقي را تا نزديك درخت نفوذ ناپذير كرد . در اين روش اندازه منطقه نفوذ دو تا ده متر مربع و اندازه منطقة آبگير دو تا ۲۰ متر مربع است.
۳ تراس هاي ابرويي
تراس هاي ابرويي در اراضي با شيب زياد احداث مي شود و در درون آنها درختان كاشته مي شوند. كاربرد اين تراس ها موفقيت مناسبي در استقرار بادام ديم داشته است . ۲۰۰ ميلي متر – ۱۰ درصد و بارندگي ساليانه ۶۰۰ – اين روش مناسب اراضي با شيب ۵۰ است. پشته هاي خاكي ارتفاعي در حدود نيممتر دا رند و در پشت اين پشته ها آب تجمع مي يابد تابهتدريج وارد خاك شود. پشته ها ممكن است يك تا هفت متر طول داشته اشند و در تهيه آنها از سنگ نيز استفاده مي شود. در اين روش اندازه منطقه نفوذ يك تا پنج متر مربع و منطقه آبگير پنج تا ۵۰ متر مربع است.
۴ بانكت هاي هلالي
مطابق شكل هاي زير با ايجاد چاله هاي هلالي شكل به شعاع دو تا چهار متر و در امتداد خطوط عمود بر جهت شيب اصلي دامنه ها مي توان بانكت هلالي را به وجود آورد. اين روش مناسب اراضي با شيب نيم تا پنج درصد و بارندگي۶۰۰ -۳۰۰است. در خاك هاي كم عمق نمي توان از اين روش استفاده كرد . اندازه منطقه نفوذ ۵۰-۲۵ متر مربع و اندازه منطقه آبگير ۵۰-۵۰ متر مربع است . كاربرد اين روش براي پرورش بادام توصيه شده است. ۵ بانكت هاي مثلثياين روش ، مناسب اراضي با شيب ۵ – ۰/۵ درصد و بارندگي ۶۰۰ – ۳۰۰ ميلي متر است.اندازه منطقه نفوذ ۵۰ – ۲۰ متر مربع و منطقه آبگير ۵۰-۵ مترمربع است
۶ – ريزحوضه مربعي
اين روش مناسب اراضي با شيب يك تا پنج درصد و بارندگي ساليانه ۶۰۰ – ۲۰۰ ميلي متر است و براي پرورش بادام نيز توصيه شده است . اين روش در شيب هاي بيش از پنج درصد نيز به شرط شيب بندي ميسر است و براي ايجاد آن در زمين هاي مسط ح، با عمليات خاك ورزي مقداري شيب به زمين مي دهند. مساحت كل حوضه با توجه به فاصله كاشت تعيين مي شود. در يك ريز حوضه ابتدا محل احداث باغ مشخص و عمليات شيب بندي و تسطيح انجام ، سپس فواصل كشت معين مي شود. در مرحله بعدي مناطق نفوذ پذير و نفوذ ناپذير مشخص مي شود و آن گاه زمين را به قطعات مربع شكل تقسيم و با ايجاد پشته هاي خاكي، آنها را از يكديگر جدا مي كنند. اين قطعات مي توانند ابعاد ۳در۳ تا ۱۵ در ۱۵ مترداشته باشند . اندازة منطقه نفوذ يك تا ۱۰ مترمربع و اندازه منطقه آبگير سه تا ۲۵۰ متر مربع است
۷ – كرت بندي
در روش كرت بندي، كرت هايي به عرض ۱۵ متر و طول ۵۰ متر ايجاد مي شود كه بخشي از آن را به حوضه آبگير و بخشي را به محل كاشت درختان اختصاص مي دهند. حوضه آبگير در بالا دست محل كاشت گياه قرار دا رد. اين روش مناسب اراضي با شيب ۱۵-۲ درصد و بارندگي ۴۰۰-۲۰۰ ميلي متر است. اندازه منطقه نفوذ ۲۵۰ مترمربع
و اندازه منطقه آبگير ۵۰۰ متر مربع است.
۸ – بندهاي كماني
در اين روش بندهاي كوچكي از خاك و سنگ در عرض دره ها ساخته و رسوبات در پشت بندها ته نشين مي شود و امكان كشت درختان بادام را فراهم مي كنند. اين روش مناسب مناطق داراي بارندگي ساليانه حدود ۲۰۰ ميلي متر است و در شيب هاي بيش از پنج درصد مي توان از آن استفاده كرد . در اين روش، اندازه منطقه آبگير مي تواند محدوده وسيعي را شامل شود.

اصول مديريت نظام هاي جمع آوري آب، بر جمع آوري و ذخيره سازي آب باراناستوار است و بايد براي آن هم زمان دو كار متفاوت انجام گيرد.
-۱ در حوضة آبگير نفوذپذيري را كاهش و روان آبي را افزايش داد.
-۲ در حوضة نفوذ (اطراف تنه) نفوذ پذيري را افزايش و روان آبي را كاهش داد.

ب هطوركلي م ي توان روشهاي زيادي را براي كاهش نفوذپذيري سطح ي و افزايش روان آبي برشمر د. براي اين كا ر مي توان از رو شهايي مانند استفاده از ر س (پخش ذرات ر س)، سنگ فرش و پوشش پلاستيكي در كاهش فوذپذيري حوض ه هاي آبگير استفاده كرد . يكي ديگر از رو شها اين است كه هنگامي كه زمين رطوبت نسبتاً مناسبي دارد (در ما ههاي زمستان)، آن را با غلتك مي كوبند و در حين اين عمل مقداري كاه مي پاشند. مالچ پاشي نيز باعث تغيير وضعيت خاك سطحي الارض مي شود.

-۱ افزايش روان آبي حاصل از بارندگي و انتقال آن به محل نفوذ
–۲ كاهش تبخير سطحي
–۳ جلوگيري از رشد علف هاي هرز
يكي از روش ها، حذف علف هاي هرز سطح باغ است . مبارزه نكردن با علف هاي هرز اين عيب را دارد كه اين گياهان رقيب جدي در جذب آب براي درختان خواهند شد. روش ديگر استفاده از شخم هاي متعدد سطحي است. البته آنچه در برخي از باغها به عنوان پاكني انجام مي شود ممكن است باعث حذف ريشه هاي سطحي شود و گياه را در معرض تنش مستقيم هرس ريشه قرار دهد.

الف) اراضي شيبدار با شيب زياد
در اين اراضي كه اغلب سنگ فراوان ي دارند، شخم عميق باعث افزايش فرسايش خاك خواهد شد . بنابراين چنانچه عمليات تراس بندي يا نواربندي لازم باشد ، آن را انجام مي دهند و سپس بين رديف ها را در سال هاي متوالي شخم سطحي مي زنند . اينكار باعث مي شود كه سنگها به سطح خاك بيايند و اين لايه باعث تشكيل مالچ سنگي شود.
ب) در اراضي كم شيب يا داراي شيب ملايم
در دامنه اغلب شيب ها يا اراضي كم شيب، خاك ها عمق بيشتر ي دارند و بهتر است با يك شخم عميق ابتدا سنگ هاي موجود در لايه هاي پايين تر را به سطح آورد و سپس اقدام به شخم سطحي كرد؛ به طوري كه پس از دو يا چند بار شخم سطحي ، مالچ سنگي شكيل مي شود. روشهاي افزايش نفوذپذيري و كاهش روان آبي حوضة نفوذ نفوذپذيري خاك و قابليت نگهداري آّب را در محدوده تاج درخت بايد افزايش داد . يكي از روش هاي افزايش نفوذپذيري در منطقه كاشت نهال، ايجاد فيلتري شني در اينناحيه است كه پس از بارش ها يا آبياري هاي تكميل ي، آب را به سرعت به منطقه ريشهگياه مي رساند. اين فيلتر با استفاده از لوله پوليكا و پركردن آن با شن در زمان غرس نهال ايجاد مي شود؛ به اين صورت كه پس از پركردن چاله، لوله پوليكا را از خاك خارج م ي كنند و بدين ترتيب يك فيلتر شني در گودال كاشت تعبيه م ي شود.برخي از مالچ ها با چسباندن ذرات خاك دانه ها به يك ديگر اختمان پايداري در خاك ب ه وجود مي آورند و بدين ترتيب در سطح خاك سله به وجود نمي آيد و امكان نفوذپذيري خاك افزايش مي يابد براي حفظ رطوبت خاك و بالا بردن ظرفيت نگ هداري آب خاك در منطقه ريشه، گاهي از مواد جاذب رطوب ت استفاده مي كنند. اين مواد مي توانند مانند اسفنج آب را درخود ذخيره كنند و ب ه تدريج در اختيار گياه قرار دهند . برخي از مالچ ها مانند تورب و پیت ماس علاوه بر افزايش ظرفيت نگهداري آب ، باعث بهبود وضعيت تغذيه اي و جذب و نگهداري مواد غذايي خاك نيز مي شوند . پرليت در محيط ريشه مي تواند ظرفيت نگهداري آب را تا دو برابر افزايش دهد و براي بهبود وضعت فيزيكي خاك نيز مناسب است . استفاده از كودهاي دامي نيز مي تواند در جذب و نگهداري رطوبت مؤثر باشد. پودرهاي سوپر جاذب كه منشأ اسيدهاي آلي يا معدني دارند مانند پلي اكريليك و پلي اكريلات، نيز گاهي اوقات استفاده مي شوند. يك روش استفاده از اين پودرا اين است كه آنها را با ۲۰۰-۱۰۰ برابر آب هم وزنشان مخلوط كنند و به صورت ژل در آورندو در حدود دو تا پنج كيلوگر م از اين ژل را در هنگام كاشت گياه در اطراف ريشه نهال قرار دهند. گاهي از پلاستيك براي كاهش ميزان تبخير از سطح خاك و افزايش ميزان نگهداري آب در منطقه نفوذ استفاده مي شود. براي انجام اين كار در هنگام كاشت نهال، بر روي سطح بستر خاك يك لايه نايلون با قطري بزرگ تر از منطقه نفوذ پهن مي كنند . پس از پهن كردن پوشش پلاستيكي روي آن چند سانتي متر خاك مي ريزند . اين روش برايافزايش نگهداري آب درسال هاي اول كاشت بذر بسيار مؤثر است . همچنين پوشش پلاستيك مانع از رشد علف هاي هرز مي شود.

توجه به چند اصل مهم قبل از احداث باغ بادام ديم مي تواند موفقيت توليد را تا حد بالايي افزايش دهد. قبل از هر گونه اقدام به آماده سازي و كشت بايد از تطابق شرايط منطقه با نيازهاي اقليمي بادام مطمئن شد . بايد به سابقه باغداري و كشت بادام در منطقه نيز توجه كرد . جهت شيب زمين نيز نقش مهمي در حفظ رطوبت خاك د ارد. در شيب هاي رو بهشمال به دليل دريافت حرارت تجمعي كمتر ، ميزان رط وبت نسبي خاك نسبت به ساير شيب ها بالاتر است . نكته ديگر انتخاب مكان با توجه به ميزان و پراكندگي بارندگي سالانه و رطوبت نسبي محيط است.

چون چاله ها ب ه عنوان محل نفوذ در نظر گرفته مي شوند، لذا علاوه بر استفاده از خاك سطحي از مواد ديگري چون كود دامي، پرليت، پوشال برنج ، سوپر جاذب يا مواد ديگري كه ن فوذ پذيري را افزايش مي دهند بايد استفاده كرد. در ته چاله مقداري كود دامي پوسيده به همراه كود فسفاته و كود پتاسه ريخته مي شود . در صورت استفاده از سوپر جاذب ها، تا حدود ۲۰ سانتي متري از ته چاله را با مخلوط كودها و سوپرجاذب پر مي كند و بر روي آنها لايه نازكي از خاك سطحي مي ريزند و سپس نهال يا بذر ها كشت مي شود. سطح چاله باي د پايين تر از حوضه آبگير باشد تا با شيب ي ملايم آب را به محل كشت برساند.اگر از نهال استفاده مي شود بايد در انتقال نهال بادام دقت كرد تا ريشه ها دچار بادزدگي نشوند و حتي آنها را قبل از كاشت نيز در زير خاك نگهداري كرد تا آسيب نبينند.

بذرهاي انتخاب شده بايد تازه و مربوط به حداكثر يك سال قبل باشند . بذرها بايد براي رفع ركود و نياز سرمايي ، مدتي را در شرايط سرمادهي مرطوب سپري كنند . برايسرمادهي مرطوب مي توان از جعبه هاي چوبي يا پلاس تيكي ستفاده كرد . يك لايه ن يا ماسه مرطوب و يك لايه بذر كه با قارچ كش تيمار شده باشد و قبلاً هم ب ه مدت ۲۴ ساعت در آب ۳۰ درجه سانتي گراد قرار گرفته باشد به طور متناوب در جعبه ريختهمي شود. سپس اين جعبه ها براي مدت يك ماه در دماي بين دو تا هفت درج ة سانتي گراد قرار مي گيرند. علامت زمان خاتمه دوره ركود ، شكسته شدن و ترك خوردنپوسته بذر است ولي نبايد ريشه از آن خارج شده باشد. در هر گودال بايد دو تا سه بذر كاشته شود تا پس از سبز شدن، قوي ترين آنها را نگهداري و بقيه را حذف كرد.

فصل مناسب كاشت بذر

چنانچه در منطقه، زمستان با يخبندان شديد همراه باشد بهتر است بذرها در اواخر زمستان كاشته شوند . اما چنانچه در دوره اي سرماي شديد وجود نداشته باشد كاشت بذر در اواسط پاييز نيز امكان پذير است.

فاصله كاشت

به علت جمع آوري آب از حوضه هاي آبگير ، فاصله كاشت در ختان بادام ديم باي د بيشتر از بادام آبي باشد . بر اساس ميزان بارندگي، تراكم و فواصل كاشت درختان به صورت زير توصيه شده است:

حفاظت اولية نهال ها

در ابتداي فصل رويش و با افزايش دما ، نها ل ها شروع به رشد مي كنند و بايد روي نها لها را با بقاياي گياهي پوشاند استفاده ا ز لوله هاي پلاستيك ي سفيد رنگ ب ه طول ۵۰ سانتي متر يا به كار بردن محلول (بردو) نيز مي تواند تنه را از آفتاب سوختگي حفظ كند. آبياري تكميلي

آبياري تكميلي باغ بادام معمولاً به دو منظور انجام مي شود:

-۱ حفظ كيفيت مغز
–۲ تشكيل جوانه هاي گل كافي براي سال بعد
در مناطقي كه ميزان بارندگي از ۴۰۰ ميلي متر كمتر است بايد در طول فصل رشد
چندين نوبت آبياري تكميلي براي درخت در نظر گرفت كه در سا لهاي اول در هرنوبت مقدار ۲۰-۱۴ليتر آب در اختيار هر درخت قرار مي دهن د و در سال هاي باردهي اين مقدار به ۴۰-۲۰ ليتر به ازاي هر درخت در هر نوبت افزايش مي يابد در وضعيت ديم چنانچه آب كافي در دسترس گياه قرار نگيرد ، عوارضي همچون چسبيدن پوست سبز به پوست سخت، كاهش اندازه ميوه و مغز، هجوم كنه ها ، چوب خوارها و گاهي خشك شدن درخ ت مشاهده م ي شود. گاهي يك عدد لوله پوليكا براي آبياري تكميلي در كنار نهال تعبيه مي شود كه شيلنگ آبياري را به آن متصل مي كنند.

زمان انجام آبياري تكميلي

در باغهاي ديم رطوبت مورد نياز تا اوايل خرداد از ذخيره آب منطقه ريشه تأمين مي شود، ولي بعد از آن به ويژه در مناطقي كه بارندگي ها در ارديبهشت ماه متوقف مي شود، به يك بار آبياري در اواسط خرداد ماه نياز است . همچنين در بادام براي القا و تشكيل جوانه ها، در شهريور ماه نياز به آب كافي وجود دارد . بنابراين حداقل يك يا دو
نوبت آبياري تكميلي نيز از اواخر مرداد تا اواسط شهريور پيشنهاد مي شود. اين كار تاثيرفراواني در ميزان عملكرد و افزايش كيفيت ميوه ها خواهد داشت. تأمين نكردن آب مورد نياز درخت در مراحل اوليه رشد ميوه باعث كوچ ك شدن آن و در مراحل آخر رشد، باعث كوچك شدن و چروكيده شدن مغز آن مي شود.

پيوند نهال ها

برخي معتقدند كه پيوند زدن بادام در شرايط ديم كار نادرستي است چرا كه احتمال گيرايي پيوند ضعيف است و درختان حاصل نيز به تنش هاي محيطي حساس تر هستند . به هر حال براي پيوند ب ايد نهال رشد كافي كرده ب اشد؛ در اين صورت مي توان در بهار سال دوم اقدام به پيوند لوله اي كرد. در برخي از مناطق در سال اول پيوند شكمي در هريور ماه هم امكان پذير است.

تربيت و هرس

در نظام هاي كشت ديم باي د توجه كرد كه روش هاي تربيت درخت نبايد به رشد رويشي بيش از ح د  منجر شود . همچنين نفوذ زياد نور به درون تاج چندان مطلوبنيست. بنابراين تربيت با روش محور مركزي تغيير يافته با ارتفاع تنه ۵۰ سانتي متر مناسب به نظر مي رسددر سال اول پس از كاشت نهال در زمين اصلي آن را از ارتفاع ۸۰ سانتي متري از سطح زمين كوتاه مي كنند و در زمستان سال بعد قبل از متورم شدن جوانه ها، تعداد سه يا چهار شاخه را به عنوان بازوهاي اصلي انتخاب و بقيه شاخه ها را حذف مي كنند.

تغذيه درختان در شرايط ديم

نياز كودي بايد با توجه به آزمايش خاك و برگ تعيين شود . اما به طور كلي چون كاربرد كودهاي شيميا يي در باغ هاي ديم با محدوديت مواجه است بهتر است هنگام كاشت بذر ، در خاك چاله از مقداري كود پوسيده دامي به همراه ۱۵۰ گرم كود فسفاته ، ۱۵۰ گرم كود پتاسه و برخي از عناصر ريز مغذي استفاده كرد . با وجود اين، براي توليد ميوة اقتصادي تغذيه تكميلي باغ ضروري است.و كود دامي پوسيده به ميزان ۱۰-۵ تن در هكتار باي د هنگام كاشت در چاله ها ريخته شود و پس از دو سال، كود دامي را هر يك سال در ميان به ميزان يك تا دو تن در
هكتار در منطقه نفوذ مورد استفاده قرار داد.

آفتها، بيماريها و مبارزه با آنها

در وضعيت ديم به علت ضعف نسبي درختان، آفات و بيماري ها خسارت بيشتري وارد مي كنند. چوبخوارها، سوسك سرشاخه خوار، كاپنوديس و كنه از جمله آفات مشكل ساز در اين وضعيت ه ستند. بازديد از باغها و هرس شاخه هاي خشك شده و جمع آوري و سوزاندن ميوه هاي آلوده، نقش مهمي در جلوگيري از طغيان بسياري از آفات به ويژه سوسك سرشاخه خوار و زنبور مغزخوار بادام دارد ۱ سوسك شاخك بلند رزاسه خسارت اين آفت در باغ هاي ديم بسيار زياد است و براي مبارزه در باغ هاي تازهاحداث شده، در مراحل اوليه، قطع سرشاخه پيشنهاد مي شود. هرس موضعي از ۲۰-۱۰ سانتي متري زير محل فعاليت لارو و سوزاندن شاخه هاي هرس شده الزامي است.
حشرات كامل براي تغذيه، استراحت، جفت گيري و انجام ساير اعمال حياتي به گل-اي سفيد علف هاي هرزي كه در معرض مستقيم تابش نور خورشيد قرار دارند هجوم مي برند؛ از اين رو مي توان به محض هجوم حشرات بر روي اين گل ها نسبت بهجمع آوري و معموم كردن آنها در ساعت هاي اوليه روز و هنگام غروب آفتاب كه تحرك حشرات كمتر است، اقدام كرد
-۲ زنبور مغزخوار بادام
اين آفت مستقيماً به ميوه حمله مي كند و در اثر تخم ريزي اين آفت ، ميوه هاي جوان ميريزند. ميوه هايي كه روي درخت باقي مي مانند موميايي و محل زمستان گذراني لارو مي شوند. براي مبارزه با آن حذف مكانيكي ميوه هاي باقي مانده و جمع كردن و سوزاند ن ميوه هاي ريخته روي زمين بهترين راه حل است. كنة دو نقطه اي اين آفت به علت تنيدن تار روي برگ ها باعث مي شود كه از دور برگ ها غبارآلوده به نظر آيند. اين آفت خسارت را از حاشيه باغ شروع مي كند..
-۴ كاپنوديس
زمستان گذراني اين حشره به صورت تخم و حشرات كامل است. اين حشرات تخم را در خاك و مجاور طوقه مي گذارند كه لاروهاي پشم آلود از آنها خارج مي شوند و پوست را سوراخ مي كنند و سبب قطع سيستم آوند مي شوند. جمع آوري و معدوم كردن حشرات كامل روي سرشاخه ها مفيد است و به طور كلي مبارزه شيميايي عليه آفت توصيه نمي شود.
-۵ بيماري لكه آجري بادام
بيماري لكه آجري بادام نيز يكي از مشكلاتي است كه بادام هاي ديم معمولا به آن دچار مي شوند ولي براي كنترل آن مي توان از سموم قارچ كش استفاده كرد. همچنين بايد پس از خزان برگها در پاييز نسبت به جمع آوري و سوزاندن آنها اقدام كرد.

خلاصه مطالب

– درخت بادام مقاومت خوبي به خشكي و كم آبي دارد و امكان پرورش آن به صورت ديم فراهم است. – اجراي روش هاي جمع آوري آب و ايجاد سامانه هاي آبگير در اطراف درختان، نقش زيادي در زنده ماني آنها و افزايش كمي وكيفي محصول دارد. – انتخاب نوع سامانه مناسب براي مناطق مختلف با توجه به عواملي نظير ميزان
بارندگي ساليانه، درصد شيب زمين و نوع خاك صورت مي گيرد. – تراكم در واحد سطح و فاصله كاشت درختان بادام از يكديگر در شرايط ديم، بر اساس ميزان و پراكنش بارش نزولات جوي تعيين مي شود. – انجام آبياري هاي تكميلي در افزايش ميزان عملكرد محصول بادام نقش مهمي دارد.