یونجه در کالیفرنیا
در ایالت کالیفرنیا تئوری های مدیریت مبارزه تلفیقی با آفات بتازگی جا افتاده است و بنابراین توجه به یونجه در آنجا به عنوان یکی از اولین محصولات استراتژیک و مهم، مدنظر قرار گرفت.یونجه یک منبع غذای اصلی برای دام و طیور محسوب شده و بدلیل افزایش نیتروژن و مواد آلی به خاک در تناوب گیاهی مورد استفاده قرار می گیرد. تنها در کالیفرنیا ۱۰۰۰۰۰ هکتار زمین زیر کشت یونجه می باشد.اولین قدم در راه مبارزه تلفیقی با آفت اصلی یونجه بنام Colias eurythemeاین بود که آستانه های زیان اقتصادی آفت مشخص گردید. آستانه ها ده لارو در هر نمونه گیری را نشان می داد. فقط لاروهای سالم شمرده شد زیرا این موضوع در نظر گرفته می شد که زنبور پارازیتی بنام Apanteles medicaginis و نوعی ویروس چند وجهی (PNV) سبب کترل طبیعی آفت می شوند. با داشتن آستانه های اقتصادی ثابت، کاربرد آفتکش ها در حداقل ممکن نگهداشته می شود. بنابراین تلفیق روش های مبارزه بیولوژیکی و شیمیایی در اینجا خود را نشان می دهد. در سال ۱۹۵۴ شته خالدار یونجه herioaphis trifolii شیوع یافت و بسرعت صنعت یونجه را بنابودی کشاند بطوریکه در سال ۱۹۵۷، ۶/۱۰ میلیون دلار خسارت وارد ساخت. به هر صورت، اصلاحاتی توأم با موفقیت انجام گرفت تا مدیریت مبارزه تلفیقی با آفت (IPM) شکل بگیرد. خسارت فوق تنها پس از گذشت یکسال (یعنی در سال ۱۹۵۸) به ۷/۱ دلار کاهش یافت. عواملی که باعث اجرای موفقیت آمیز این برنامه شدند عبارتند از:
۱– کاهش میزان سمپاشی جهت شدت بخشیدن به فعالیت کفشدوزک شکاری (Hippodamia Sp.)
۲– معرفی سه گونه پارازیت از راسته بال غشائیان (Hymenoptera) که از اروپا و خاور نزدیک آورده شدند.
۳– باقی گذاشتن نواری از علف های هرز در مزرعه که بعنوان پناهگاه برای دشمنان طبیعی محسوب می شد.
۴– روش های آبیاری بموقع جهت افزایش فعالیت ویروس بر روی آفت
۵– معرفی یک حشره کش انتخابی تر نظیر سیستوکس (systox R) demeton که سبب مرگ شته ها شده ولی دشمنان طبیعی را کمتر نابود می ساخت.
۶-معرفی واریته های جدید یونجه که نسبت به آفت مقاوم بوده، در نهایت نیاز به حشره کش ها را بر طرف می ساخت.
