جنس Willughberia یکی از جنس های خانواده خرزهره (Apocynaceae) است که اولین بار در سال ۱۸۲۰ مورد مطالعه قرار گرفت. گیاهان این جنس بومی جنوب شرقی آسیا و برخی از گونه های دیگر آن نیز بومی شبه قاره هند می باشند. چندین گونه از این جنس دارای میوه های خوراکی و مورد پسند در برخی از کشورها است. برخی از گونه ها نیز دارای شیرابه ی چسبناک می باشند.
گیاه “Willughbeia elmerii” یکی از گونه های جنس Willughbeia و بومی جنگل های بارانی بورنئو است. این گیاه، میوه های خوش طعم و خوراکی که هر کدام ممکن است بیش از یک کیلوگرم وزن داشته باشد، تولید می کند. میوه ها به رنگ قهوه ای یا پالپی کرم رنگ یا سفید و مزه ای خوب و شیرین هستند. شاخه های آن همانند تاک رونده بوده و برای رشد به قیم نیاز دارند. این شاخه ها در جنگل بر روی درختان تنومند می تنند و از این درختان به عنوان قیم بهره می گیرند. این گونه های گیاهی اغلب به صورت خودرو و وحشی وجود دارند و به دلیل تولید میوه های مغذی بهتر است اهلی سازی گردند.
شرایط دقیقی از این گیاه موجود نیست اما به سرما مقاومت زیادی ندارد.
در شرایط استوا و گرمسیری رشد دارد.
رطوبت زیاد محیط اطراف و همچنین خاک مرطوب را می پسندد. بهتر است که خاک زهکشی خوبی داشته و غرقاب نشود چراکه در این وضعیت ریشه ها دچار خفگی می گردند.
از لحاظ نیاز نوری باید در مکان های پر نور و آفتاب کامل رشد یابد.
میوه های این گیاهان خوراکی و خوشمره بوده و به مصرف تازه خوری می رسند. این میوه ها به دلیل شیرین بودن می توانند در تهیه شکلات ها مورد استفاده قرار گیرند. در بورنئو، فروشگاه های کوچکی برای فروش این میوه ها و محصولات تهیه شده از آن وجود دارد. همچنین می توان آنها را در تهیه دسر، شربت و نوشیدنی ها بکار گرفت.
تکثیر این گیاهان عمدتاً از طریق کشت بذرهای آنها صورت می گیرد. یکی دیگر از روش های ازدیاد آنها، ریشه دار کردن قلمه ها در محیط مناسب ریشه زایی است.
