گیاه Cucurbita moschata گونه ای است که از هردوی آمریکای مرکزی و بخشهای شمالی آفریقای جنوبی نشات گرفته است. این گیاه شامل رقم هایی از کدو است که عموماً به گرما و هوای مرطوب مقاومتر از سایر رقم های کدو است. گونه های اجدادی جنس کوکوربیتا قبل از ورود به زندگی انسانی و اهلی شدن، در حال حاضر در آمریکا هنوز وجود دارد. با گذشت زمان و پیشرفت علم کشاورزی و با استفاده از ژنتیک، بذر کدو اصلاح گردیده و سپس بذر اصلاح شده در تولید انبوه مورد بهره برداری قرار گرفت. بزرگ ترین کشور تولید کننده روغن تخم کدو، چین و کشورهای اروپای شرقی هستند.
اندازه این میوه می‌تواند بسیار بزرگ شود. بزرگ‌ترین کدو تنبل دنیا وزنی بیش از ۸۰۰ کیلوگرم داشته‌است.: یک گیاه علفی است که دارای ساقه های بلند و خزنده و برگهای پهن است. گلهای این گیاه زرد و میوه آن شبیه خربزه و یا خیلی بزرگتر از آن می باشد. برگهای پنج لبی که گلهای نر و ماده آن جدا از هم بر روی گیاه قرار می گیرند. گلها به رنگ زرد و پنج لبی می باشند.گلهای ماده کوتاهتر از گلهای نر می باشند.تخم کدو به صورت بو داده و یا خام خورده می شود. نوع بیضوی آن به خاطر استفاده از تخم آن کاشته می‌شود.
این گیاه رونده به راحتی می تواند از بذر رشد کند. بهترین رشد را در زمینهای حاصلخیز، از لحاظ مواد آلی غنی، رطوبت متوسط، زهکشی کامل و در آفتاب کامل خواهد داشت. بذور را می توان پس از آخرین سرمای بهاره کشت کرد. گیاهی است روز بلند و دمای مورد نیاز برای جوانه زنی بذور۱۲ درجه سانتیگراد می باشد. دوره رشد از هنگام باروری تا برداشت محصول۶۰ تا ۱۱۰ روز بوده و هر روز باید آبیاری شود. خاک باید دایم مرطوب باشد. اما آبیاری زیاد خاک یا برگ ها نیز موجب ایجاد کپک می شود. برای کود دادن خاک نیز باید منتظر اولین شکوفه شوید. هنگامی که نخستین گل های کدو را مشاهده کردید، می توانید به خاک کود دهید. هنگامی که کدو کمی رشد کرد، زیر آن فوم قرار دهید تا روی زمین نیفتد تا نپوسد. برای برداشت کدوحلوایی باید منتظر شوید تا پوست آن کاملا سفت شود به طوری که با ناخن نتوانید روی آن خراش ایجاد کنید.
كدو حلوایی دارای مقدار كمی كالری است ( ۲۰ كالری انرژی در ۱۰۰ گرم ) و مصرف آن در غذا برای كسانی كه وزن خود را كنترل می كنند، مناسب است. همچنین منبع غنی پتاسیم است و برای افراد دچار فشار خون مفید می باشد، ولی برای افراد دچار ناراحتی كلیوی مناسب نمی باشد. جذب آهن و منیزیوم آن نیز خوب است. كدو حلوایی منبع غنی بتاكاروتن است و رنگ نارنجی آن به دلیل وجود همین تركیب است. کدو دارای فیبر غذایی نیز می باشد؛ از فیبر موجود در مواد غذایی می توان در درمان بسیاری از بیماری ها مخصوصاً افزایش وزن ( چاقی )، یبوست، افزایش چربی خون، و دیابت استفاده نمود. دانه‌های درون کدو تنبل هم خوراکی و از همین دانه‌ها به صورت تنقلات به مصرف می‌رسد. همچنین، برگهای گیاه کدو تنبل و حتی گلِ آن هم مصرف خوراکی دارد. تخم کدو سرشار پتاسیم، کلسیم ، فسفر ، منیزیوم ، روی و سلنیوم می باشد. هرکدام از این ترکیبات نقش اساسی در جلوگیری از بیماری های قلبی و عروقی، کاهش فشار خون بالا، بیماری های عفونی روده ای و عفونت های مثانه دارند. از کدو در درمان بیماری های روده ای مخصوصاً از بین بردن کرم و انگل های روده ای استفاده می شود. از کدو می توان به عنوان مسهل، در درمان عفونت های مثانه ای، در پیشگیری از رسوب چربی در سرخرگ ها و انسداد عروق می توان استفاده کرد .با استفاده از تخم کدو در تهیه نان های تیره ( نان های سبوس دار ) از پروستات در مردان و عفونت های مثانه ای در زنان و سرطان روده بزرگ و سرطان پروستات جلوگیری می نماید. در ضمن می توان از آن در تهیه شیرینی رژیمی استفاده نمود. روغن تخم کدو را می توان به عنوان روغن سالاد مصرف کرد. از نظر قیمت، روغن تخم کدو در مقایسه با روغن های گیاهی ارزان تر است. در جشن هالووین، بسیاری از مردم کدو تنبل را به شکل‌های مختلف کنده کاری می‌کنند
مشکلات بالقوه کدو حلوایی شامل بیماری پژمردگی باکتریایی، پژمردگی فوزاریومی، پوسیدگی انتهای گل، کپک پرزدار و کپک پودری می باشد. آفات بالقوه نیز شامل حشرات شامل شته، سوسک خیار، اشکالات کدو، سوراخ تاک کدو را تهدید می کند. می توانید روی خاک این گیاه یک لایه کاور بکشید تا از حمله حشرات در امان بماند. همچنین خارج کردن و سوزاندن بوته های آلوده به ویروس نقش مهمی در کنترل ان دارد.
محل گرم با نور مستقیم آفتاب را برای کاشت کدو باید انتخاب کنید و در روزهای اولیه بهار باید بذر آن را بکارید. بهتر است یک هفته پیش از کاشت در گلدان کوچکی کاشته سپس به خاک منتقل کنید. بذر را در عمق ۳ سانتی‌متری خاک کاشته و باید حداقل ۴۵ تا ۷۵ سانتی‌متر میان دو گیاه فاصله باشد.
