تشکیل میوه در بوته گوجه فرنگی

بطور کلی فعالیت رویشی هر گیاه یعنی تولید شاخ و برگ آن تحت تأثير مواد ازت داری است که بوسیله ریشه از زمین جذب می کند و فعاليت زایشی یعنی تولید میوه و بذر بستگی دارد به مقدار مواد هیدروکرینه ای که مستقیما متناسب با شدت عمل کربن گیری گیاه یعنی تعداد ساعات آفتابی روز می باشد. ولی هریک از این دو عامل بطور مجزا و مستقل در زندگانی نبات چه از نظر رویش و چه از نظر زایش یعنی تولید مثل مؤثر نیستند بلکه برای زندگانی نبات یعني از پیدایش تا مرگ نسبتی بین این دو عامل موجود است که اگر این نسبت درحال تعادل باشد بوته سالم و قوی بوده و میوه کافی می دهد ولی اگر این تعادل ازبین رفت فعالیت زایشی و در پاره ای از مواقع بخصوص فعالیت زا بشی و رویشی گیاه هر دو از بین رفته و گیاه می میرد.اگر مقدار مواد هیدروکربنه را با حرف C و مقدار مواد ازت دار را با حرف N نشان دهیم و حرف a حد تعادل بین مقدارا ین دوجسم باشد مطالب بالا را تحت فرمول زیر می توان بیان کرد C/N=a (1) و این تناسب که حد تعادل است نباتی سالم و متعادل را نشان می دهد که حتما نمو کافی می کند و بطورعادی نیز میوه ويذر می دهد. حال اگر مقدار C و N نسبت به یکدیگر تغییر کند دو حالت پیدا می شود:(۲) C/Na در فرمول شماره (۲) مقدار کسر کم شده است یعنی مقدار N زياد گردیده است . در اینصورت بوته گوجه فرنگی رشد زیاد کرده ولی هیچگاه ميوه نمی دهد. این کوچک شدن کسر درفرمول (۲) ممکن است در اثر کم شدن مقدار باشد که تعبير عملی آن کم شدن تعداد ساعات آفتابی روز می باشد. بنابراین برای نباتات روز بلند اگر در سایه قرار گیرند و با آنکه مقدار کود ازته در زمین زیاد شود نتیجه رشد زیاد گیاه و ندادن میوه می باشد یعنی بوته گل می دهد ولی تبدیل به میوه نمی گردد و قبل از تلقيح از شاخه جدا می شود.در فرمول (۳) مقدار کسر بزرگ شده است یعنی یا مقدار C که نمودار تعداد ساعات آفتابی روز می باشد زیاد شده و با مقدار N یعنی مواد غذائی ازت دار درزمین کم گرديده . دراینصورت نیز نتیجه میوه ندادن بوته گوجه فرنگی می باشد با این تفاوت که در اثر کمی ازت زمین ، گیاه ضعیف شده و بتدریج خشک می شود .بنا بر مطالب مذکور بهترین شرایط برای برداشت محصول کافی روزهای طویل و زمین قوی و حاصلخیز می باشد.بطوریکه بعدا خواهیم دید این نظریه درباره فلفل سبز نیز صدق می کند.