جنس کوکومیس Cucumis

در این جنس دوجور گیاه مورد استفاده قرار می گیرد یکی انواع خربوزه وطالبی C . melo و دیگری خیار C . sativus در جنس کوکومیس مانند سایر افراد خانواده کدوئیان بوته ها بیشتر یک پایه هستند ولی گاهی گیاه دو پایه و ندرتاً كل دوجنسی نیز بین بوته های خربوزه و خیار دیده می شود.این گیاهان اغلب طالب آب و هوای گرم می باشند بنحوی که حداقل حرارت برای سبز شدن بذور این گیاهان در حدود ۱۱درجه سانتیگراد می باشد و حساسیت زیاد گیاهان این خانواده بسرما باعث می شود که در نواحی سرد که پائیز آن زود فرا می رسد مقداری از محصول در اثر سرمای اولیه پائیز از بین می رود .بین انواع خربوزه و خیار از نظر آب و هوای لازم برای رشد بوته تفاوتی است. خیار در حین رشد و تولید میوه احتیاج به حرارت کمتری دارد تا خربوزه و طالبی و بهمین جهت پاره ای از متخصصین ، خیار را پس از سبز شدن بذر جزو گیاهان فصل خنک قرار می دهند . محصول خیار در بهار و اوایل تابستان و نوبت دوم در پائیز بدست می اید و در شدت گرمای تابستان محصول خيار نواحی گرم کم می شود و یا اغلب بوته های آن در صحرا از بین می رود ولی برای سبز شدن بذر احتیاج به حرارت نسبتا زیاد دارد .خربوزه برعکس خیار برای رساندن میوه و پیدا کردن عطر و طعم شیرین مطبوع مخصوص بخود احتیاج به گرمای زیاد و هوای خشک تابستان دارد . در آب و هوای مرطوب بوته خربوزه وطالبی رشد زیاد می کند ولی میوه آن ہمرغوبی محصول نواحی خشک و گرم نمی شود .طول مدت لازم برای حداکثر بهره برداری از کاشت خربوزه مراتب بیشتراز طول مدت لازم برای بهره برداری از بوته خیار می باشد.ازنظر گیاه شناسی بوته خربوزه و خیار بسیار شبیه به یکدیگر می باشند یعنی در هردو جور برگ ها گرد قلبی شکل بوده و دارای رنگ سبز روشن می باشد ولی رشد بوته خربوزه خیلی زیادتر از رشد بوته خیار است گل های نر و ماده ازهم جدا و در بغل برگ ها قراردارند. تعداد گل های نر همیشه زیاد تر از تعداد گل های ماده بوده و قبل از گلهای ماده ظاهر می شوند