خاك
بطور کلی در هرنوع خاك زراعتی می توان به کشت گوجه فرنگی مبادرت نمود ولی با درنظر گرفتن آب وهوای محل و منظور از کاشت این محصول نوع خاك تفاوت می کند.درنواحی سردسیر وبا نقاطی که تابستان کوتاه دارد و برای تهیه محصول اول فصل باید گوجه فرنگی را در اراضی شن و رسی سبکی کاشت زیرا این نوع اراضی زود گرم شده و نمو گیاه در این نوع خاك سریع می باشد.درنواحی گرمسیر که طول مدت گرما زیاد است و برای تهیه محصول آخر فصل یعنی پاییزه که مقدار محصول نیز زیادتر است زمین های سنگین تر یعنی لیمونی سنگین و رس و شنی را باید مورد استفاده قراردارد.
تهیه زمین
درصورت امکان باید مزرعه گوجه فرنگی را در پاییز شخم کرد و با این شخم کود دامی تازه را با خاك مخلوط کرد و اگر این امر در پائیز میسر نشود در اواخر اسفندماه یا اوایل فروردین زمین را شخم می کنند و دراین فصل باید کود دامی که با خاك مخلوط می شود کاملا پوسیده باشد.پس از شخم پائیزه یا بهاره دراوایل فروردین کلوخ های حاصله از شخم را با دیسک یا هرس کاملا نرم کرده و نهرهایی بموازات یکدیگر حفر می کنند بنحوی که سطح مزرعه به مجموعه ای از نهر و پشته تبدیل می شود .فاصله بین نهرها که عرض ۳۰ تا40 سانتیمتر می باشد (که همان پشته ها هستند)، با انواع مختلف گوجه فرنگی و نوع زمین و روش کاشت متفاوت است.
کود
برداشت محصول کافی در کشت گوجه فرنگی تابع چندعامل است که در یکدیگر تاثیر متقابل دارند. این عوامل عبارتند از :
1- حاصلخیزی زمین
۲- نوع کود
٣- نوع زمین
4- درجه حرارت محل کاشت .
5- طول مدت روز یعنی تعداد ساعات آفتابی روز.
ما تأثیر متقابل این عوامل را در مبحث میوه دادن گوجه فرنگی مورد مطالعه قرار خواهیم داد و دراینجا با فرض اینکه تمام سایر شرایط مساعد هستند به بحث درباره ماده غذایی گیاه منی کود می پردازیم.درباره گوجه فرنگی مانند سایر گیاهانی که از میوه آنها استفاده می شود فسفر و پطاس از مواد اصلی در تغذیه گیاه می باشند زیرا این مواد نه تنها مقدار محصول را زیاد می کنند بلکه یک اثر مثبت در زود رسی میوه نیز دارند. ولی بطور کلی فرمول نسبی کود کامل در زراعت گوجه فرنگی با نوع زمین و درجه حاصلخیزی آن تفاوت می کند.در زمین های سبک که معمولا از حيث فسفر و پطاس فقیر هستند 50 تا 75 کیلو ازت، ۱۰۰ تا 150 کیلو از هر یک از مواد اصلی یعنی فسفر وبطاس لازم است و فرمول نسبی کود عبارت خواهد بود از ۲-۲-۱ ودرزمین هائی که مقدار پطاس آنها زیاد باشد مانند اراضی سنگین رس و شنی مقدار کمتری پطاس به محصول می دهند یعنی فرمول نسبی ۱-۲-۱ یا ۱-۳-۱ یا ۱- 4-1 كانی خواهد بود این تفاوت مقدار فسفر در فرمول های ذکر شده مربوط به محل زراعت گوجه فرنگی در تناوب محصول و مقدار و نوع کودی است که به محصول سال قبل از کاشت گوجه فرنگی داده شده .درعمل در امریکا که کود دامی بسیار گران و نسبتا کم یاب است از مخلوط زیر برای کود دادن به محصول گوجه فرنگی استفاده می کنند. کود دامی ۲۰ تا ۳۰ تن درهکتار و یا بجای کود دامی کود سبز. سوپرفسفات .450 کیلو و موريات دوپطاس ۲۰۰ کیلو.درفرانسه مخلوط زیر را به محصول گوجه فرنگی می دهند: کود دامی پوسیده ۲۰ تن درهكتار. نیترات دوسود يا سولفات دامونياك 150 کیلو، سوپرفسفات تریپل 50 کیلو وسولفات دوپطاس 75 کیلو درهكتار. گاهی به مخلوط بالا مقداری گوگرد و منیزی نیز اضافه می کنند.
طرز کود دادن
کود دامی را هر موقع که باشد بعنی خواه در پاییز و خواه در بهار باید روی زمین پاشید و با شخم با خاك مزرعه مخلوط کرد ولی کود شیمیائی را اگر مقدارآن زیاد باشد کود را روی تمام سطح مزرعه می باشند و با دیسک یا هرس با خاك مخلوط می کنند ولی اگر مقدار کود کم باشد بهتر است بشکل نوار در دوطرف بوته گوجه فرنگی قرار دهند تا از هدر رفتن مقداری از کود جلوگیری بعمل آید.
