گل های من که در ماه های فروردین و اردیبهشت می رویند، زیبا، سفید و خوشه ای بوده و مانند زنگوله آویخته می شوند و در اثر پرورش به رنگ گلی نیز در آمده اند. من هم از خانواده مارچوبه بوده و قسمت مورد استفاده من برگ و گل های من است که باید آنها را در اردیبهشت ماه چید و به دقت خشک کرد و بعد در محلی مناسب نگاهداری نمود. برگ گیاه من پس از خشك شدن، سبز مایل به قهوه ای است و طعم آن تلخ می باشد. گل های من پس از خشك شدن مایل به زرد می شوند. بوی آنها کم می شود ولی تلخی باقی می ماند. كل من دارای عطر مطبوع به مقدار زیاد است. گل و برگ من از دوستان قلب بوده مقوی آن می باشند. وانقباضات آن را منظم می کنند، از محسنات آنها این است که مسمومیت ایجاد نمی کنند فقط مقدار زیاد آنها تولید قی و اسهال می نماید. مقدار خوراك برگ و گل خشك شده من دو تا ده گرم در روز است، عصاره آبی من تا سه گرم در روز تجویز می شود.
