مرغ (بندواش)

گياهي است چندساله و چهار كربنه كه توسط بذر،ريزوم و استولون تكثير مي يابد.از خانواده poaceae كه به ان پنجه مرغي و بندواش نيز مي گويند.علفي با ريزومهاي فلسي كه قسمتهاي هوايي از ريزوم ها خارج ميشود و زمين را مثل چمن ميپوشاند اين گياه در برابر لگدكوبيها مقاومت زيادي دارد.ارتفاع ساقه هاي مرغ بين۱۰تا۳۰سانتيمتر و طول برگهاي ان به۱۰تا۲۰سانتيمتر ميرسد.برگها به رنگ خاكستري تا سبز مايل به ابي هستند.گل آذين پنجه مرغي سنبله چندتايي به طول۱۴تا۳۰سانتيمتر است كه حاوي۴تا۶سنبله متصل به هم بوده كه در قسمت انتهايي ساقه قرار دارند.بذر اين گياه بسيار كوچك است.در هر كيلوگرم بذر مرغ بين۳ميليون تا۴ميليون و گاهي تا بيش از اين مقدار دانه وجود دارد قدرت جوانه زدن بذر مرغ غالباً ضعيف است

پنجه مرغي

در خاكهاي حاصلخيز با عمق كافي به سرعت رشد ميكند.در هر دو نوع خاك رسي سنگین و ماسه اي سبك رشد كرده و در برابر غرقاب شدن تا حدودي مقاوم است ولي در زمينهايي كه سطح اب در آنها بالا باشد رشد خوبي ندارد.اين گياه به اسيد، قليا،و تا حدودي به نمك سازگاري دارد. در زمينهايي كه كود داده ميشود واكنش ان در برابر كود بسيار مساعد است.مرغ از علفهاي هرز مزارع: برنج،گندم، توتون، چغندرقند، پنبه، بادام زميني،ذرت، يونجه، جو، مراتع و باغهاي سبزي و صيفي است.

روش هاي کنترل:

براي مبارزه با اين علف هرز ميتوان از علفكشهايي مانند دالاپون به ميزان ۴تا ۸كيلوگرم در هكتار و اميترول به ميزان۲٫۵كيلوگرم در هكتار و گليفوزيت به ميزان۲٫۳تا۴٫۵كيلوگرم در هكتار استفاده كرد. روش مبارزه در مزارع مختلف متفاوت است