تیره فرعی آلوپکوروتیده Les Alopecuroides
دراین تیره فرعی سنبلچه ها نسبة نزدیک به محور سنبل است و دارای دنباله های بسیار کوتاه می باشد و مجموع آنها یک پا نیکول استوانه ای شکل را تشکیل می دهد . هر سنبلچه آن فقط دارای یک گل است و گلومها به دو زبانه تیز ختم می شود .
جنس فله ام Phleum ( Fleoles ) و گونه های آن عبارتند از :
گونه فله ام پراتنسه P . pretense ( F . des pres) – گیاهی است که به منظور تشکیل چمن و مرتع در درجه اول اهمیت است و برای نمو آن زمين مرغوب لازم است ولی قدری دير رس است.
دانه های آن ریز و گرد می باشد و از دانه های سایر غلات بخوبی مشخص است . علف آن قدری خشن ولی مغذی است.
گونه فله ام نودوزم F. nodosum- نمو آن از گونه پیشین کمتر است.
ساقه آن زانوئی شکل است و دارای گره می باشد که از آن ریشه ها ظاهر می شود و چون ارزش گونه پیشین را ندارد کشت و ازدیاد آن توصیه نمی شود.
گونه فله ام آلپینم P . alpinum ( F . des alpes )- طول ساقه آن به ۶۰-۹۰ سانتیمتر می رسد
گیاهی دائمی است و در ارتفاعات و کوهستانها می روید . میوه آن بیضی شکل است.
جنس آلو پکوروس Alopccurus ( Vulpin ) – انتهای گلولهای آن ساده است و در پشت هریک ریشکی نازك نسبتا درازی وجود دارد.
گونه های عمده آن عبارتند از :
گونه آلوپکوروس پرا تنسيمس A . pratensis ( V . des pres ) – پانیکول آن خیلی جمع و بشکل سنبل است .
ساقه آن راست است. قدش به ۶۰-۹۰ سانتیمتر می رسد . گیاهی دائمی است و در زمین های مرطوب می روید . علف آن قدری خشن ولی بی نهایت مرغوب است.
گونه آلوپکوروس ژنیکولاتوس A. geniculatus – که در زمین های مرطوب می روید و دام آنرا از روی میل می خورد .
گونه آلوپکوروس بولبوزوس A. bulbosus – از دو گونه پیشین کوچکتر است و بخصوص در چمن های شور ساحل مدیترانه دیده می شود و از نظر علوفه اهمیتی ندارد.
گونه آلوپکوروس آگرستیس A . agrestis گیاهی است یکساله و تا زمانی که پانیکول آن ظاهر نشود کشاورزان آنرا بجای گندم یا یولاف می گیرند. دام چه در چرا گاه و چه در اصطبل از روی میل آنرا می خورد.
