آموزش کاشت گوجه فرنگی

نحوه کاشت و فاصله گیاه گوجه فرنگی

گوجه فرنگی یکی از آن گیاهانی است که شلوغی بیش از حد را تحمل نمی کند، بنابراین بهترین راه برای اطمینان از محصول سالم، دادن فضای مناسب به آن ها است. این مورد هنگام کاشت گوجه فرنگی به صورت ردیفی بسیار اهمیت دارد. در ادامه به آموزش کاشت گوجه فرنگی می پردازیم.

مزیت های فاصله گذاری مناسب چیست؟

ویروس هایی مانند بلایت زودرس و آفات حشرات مانند شته ها و کرم شاخدار به دلیل تکثیر و از بین بردن ردیف کاملی از گیاهان گوجه فرنگی بسیار شناخته شده هستند.

فاصله گذاری مناسب کلید اصلی تشخیص مشکلات احتمالی در مراحل اولیه است. همچنین گردش هوای خوبی را تضمین می کند و فضای لازم برای حرکت در اطراف گیاهان را برای مراقبت از محصول به شما می دهد.

پرورش گوجه فرنگی کامل، رسیده و آبدار هدف باغبانان در همه جا است. این کار نسبت به بسیاری از سبزیجات باغی دیگر به تلاش بیشتری نیاز دارد زیرا گوجه فرنگی نیز در مورد خاک، دما، نور و آب و همچنین در برابر بیماری ها و آفات حساس است. درباره بیماری و آفات گوجه فرنگی هم قبلا مقالاتی نوشته ایم که میتوانید مطالعه کنید.

اما، 10000 گونه گوجه فرنگی در سراسر جهان موجود است که با توجه به اندازه باغ یا فضای رشد موجود می تواند ارقام مناسب خودتان را انتخاب کنید. در ادامه به بررسی نحوه کاشت و فضای مورد نیاز گیاه گوجه فرنگی می پردازیم.

فاصله گذاری با توجه به نوع گوجه فرنگی

گوجه فرنگی روی تاک یا ساقه های بالا رونده می روید. حتی گیاهان گوجه فرنگی که به عنوان گیاهان بوته ای شناخته می شوند هم در واقع تاک هایی هستند که حجم بیشتری نسبت به طول دارند. تقریباً همه گیاهان تاکی به سرعت رشد می کنند، به این معنی که فهمیدن میزان رشد گونه انتخابی شما مهم است.

باید بدانید تاک ها چقدر بزرگ می شود و با رسیدن میوه چقدر سنگین می شوند؟ هنگام تصمیم گیری در مورد فاصله کاشت گوجه فرنگی از یکدیگر، باید چندین فاکتور را در نظر بگیرید. قصد دارید چند گیاه بکارید و در کجا برنامه ریزی می کنید؟ اولین تصمیم شما این است که آیا یک رقم معین یا نامعین را پرورش دهید یا هر دو.

کاشت گوجه فرنگی های دیترمینانت یا بوته ای

گیاهان گوجه فرنگی دیترمینانت یا بوته ای میوه های زیادی تولید می کنند که به یکباره و به سرعت می رسند. بسته به طول فصل رشد خود، ممکن است بیش از یک برداشت داشته باشید، زیرا این گوجه‌فرنگی‌ها معمولاً به‌صورت یکجا می‌رسند. این نوع گوجه فرنگی رشدی پرپشت تر و فشرده تر دارد و میوه های آن در بین پرورش دهندگان تجاری و کنسروهای خانگی محبوب است.

این نوع گوجه فرنگی از نوع خمیری است که برای سس استفاده می شود و علاوه بر این میوه های گرد با اندازه متوسط تولید می کنند. اکثر گیاهان قدقد کوتاه و برخی از گیاهان هیبرید گیلاس در دسته گوجه فرنگی های دیترمینانت قرار می گیرند.

فاصله گذاری گوجه فرنگی های بوته ای در ردیف ها و بستر های برجسته

علیرغم عادت رشد بوته ای ، این گیاهان گوجه فرنگی در زمان بلوغ می توانند بوته هایی با اندازه کامل 60 یا 90 سانتیمتر گسترش یابند. با این حال، معمولاً تاک های 2.40 تا 3 متری ایجاد نمی کنند که باید با سیستم های پشتیبانی پیچیده مدیریت شوند.

وقتی گیاهان گوجه فرنگی به صورت ردیفی در زمین یا بسترهای مرتفع رشد می کنند، آنها را با فاصله 76 سانتیمتری از هم قرار دهید و 120 سانتیمتر فاصله بین ردیف ها بگذارید. گونه های کوتوله را می توان کمی نزدیکتر و با فاصله 60 سانتیمتری از هم کاشت، اما همچنان 120 سانتیمتر فاصله بین ردیف ها توصیه می شود تا فضای کار زیادی به شما بدهد.

پرورش گوجه فرنگی بوته ای در گلدان و سبدهای آویز

گوجه فرنگی با گل های نر و ماده در هر گیاه خود گرده افشانی انجام می دهد. این یعنی شما می توانید فقط یک گوجه فرنگی را در گلدان یا سبد آویز پرورش دهید و همچنان میوه داشته باشید. اندازه گلدان یا سبد در این موارد بسیار مهمتر از فاصله قرار دادن گیاهان از یکدیگر است.

برای پرورش گوجه فرنگی پاسیو به دنبال گونه های مشخص و انواع بوته ای یا قد کوتاه باشید. گوجه گیلاسی در گلدان ها و سبدهای آویز به خوبی عمل می کند و حتی گوجه فرنگی های گیلاسی کوتوله خاصی نیز در دسترس هستند.

گلدان یا سبد بزرگ را برای هر بوته گوجه فرنگی با اندازه کامل حداقل 45 سانتیمتر انتخاب کنید. گوجه گیلاسی کوتوله را می توان در گلدان هایی به قطر 17 سانتیمتر پرورش داد. اگر از کیسه های رشد استفاده می کنید، اندازه 20 گالن را انتخاب کنید. مطلبی درباره کاشت و پرورش گوجه گیلاسی نیز پست کرده ایم که میتوانید مطالعه کنید.

پرورش گوجه فرنگی ایندیترمینانت یا تاکی

تاک های گوجه فرنگی ایندیترمینانت می توانند تا 3 متر رشد کنند. اینها تاک هایی هستند که میوه های بزرگی را تولید می کنند که اغلب به آن بیفتک می گویند و 900 گرم یا بیشتر وزن دارند.

اندازه میوه این تاک ها بسیار متنوع است و از انواع بسیار بزرگ تا بسیار کوچک گیلاسی مانند «Jelly Bean» را شامل می شود. بسیاری از گوجه‌فرنگی‌های موروثی نیز در دسته ایندیترمینانت قرار می‌گیرند، اگرچه چند استثنا وجود دارد مانند “رب آمیش” محبوب. گیاهان ایندیترمینانت میوه هایی تولید می کنند که در طول فصل رشد به صورت جداگانه برداشت می شوند. قبلا درباره آبیاری گوجه فرنگی مطلبی نوشته ایم که میتوانید از آن استفاده کنید.

آموزش کاشت گوجه فرنگی های ایندیترمینانت در ردیف ها و بستر های برجسته

بسیاری از گیاهان تاکی نیاز به استاک . پایه دارند و نوعی سیستم حمایتی برای همه گوجه فرنگی های این نوع به جز انواع گیلاس که در سبدهای آویز رشد می کنند توصیه می شود. تاک های بلند از انواع تاکی یا اینتدیترمینانت به فضای اضافی نیاز دارند، بنابراین گیاهان خود را با فاصله 90 سانتیمتر از هم در ردیف هایی با فاصله 120 سانتیمتر قرار دهید.

اگر گوجه‌فرنگی‌های خود را در یک بستر مرتفع می‌کارید، می‌توانید کمی نزدیک‌تر به هم بکارید، اما ممکن است برای حمایت از تولید و افزایش جریان هوا در تاک ها، به هرس عاقلانه‌ای نیاز باشد.

پرورش گوجه فرنگی ایندیترمینانت در گلدان و سبدهای آویز

شاید تعجب کنید که بدانید تعداد کمی از انواع گوجه فرنگی گیلاسی تاکی هستند و ده ها میوه به اندازه کوچک را به صورت خوشه ای روی تاک های بلند تولید می کنند. این نوع رشد آنها باعث شده برای سبدهای آویز مناسب باشند. اگر می خواهید انواع بیفتک گوجه فرنگی تاکی را در گلدان پرورش دهید، به یک گلدان بسیار بزرگ نیاز خواهید داشت.

با این حال، احتمالاً اگر انواع سایز متوسط را بکارید، موفقیت بهتری خواهید داشت. دقت کنید هنگام کاشت گیاهان گوجه فرنگی تاکی یا ایندیترمینانت ممکن است برای جلوگیری از پراکندگی تاک ها از گلدان ، هرس لازم باشد( که میتوانید مطلب هرس گوجه فرنگی را مطالعه کنید) برای هر گیاه یک گلدان یا سبد با قطر 60 سانتیمتر توصیه می شود.