تیره فرعی فالاريده Les Phalaridees
دراین تیرة فرعی سنبلچه ها دور از محور سنبل قرار دارد طول گلوم ها با اندازه گل است.
هر سنبلچه یک گل دو جنس و یک یا دو گل عقیم دارد گلومل پائینی با ندازه گلومل بالائی است.
جنس های مهم آن عبارتند از :
جنس فالاريس Phalaris
گونه فالاريس آرونديناسئا P. arondinacea – گیاهی دائمی و زودرس است و در مراتع مرطوب می روید.
علف آن مغذی است ولی در موقع رسیدن سخت و خشن می شود و برای بستر دام بکار می رود.
گونه فالاريس کانارین سیس P. canariensis – گیاهی یکساله است و کشت آن برای تهیه دانه جهت غذای قناری است.
جنس آنتوگزانتم Anthoxanthum (Flouve)
هر سنبلچه آن دارای سه گل است که دوتای کناره عقیم است و فقط گلومل آن باقی است ليكن گل وسطی بارور است و دارای دو گلومول و دو اتامین است.
گونه آنتوگزانتم اودورا تم A. odoratum گیاهی دائمی است.
قد آن تا 40 سانتیمتر می رسد .
رنگ آن سبز مایل بزرد است و بوی صمغ می دهد آرایش گل آن سنبل استوانه شکل است ودر تمام مراتع و چمن زارها می روید و یکی از زودرس ترین گیاهان علوفه ای تیره غلات است وعلف مرغوبی برای گوسفندان تشکیل می دهد.
جنس زآ Zea
گونه زا مائيس Z.mays ( ذرت ) -گیاهی یکساله است منشاء آن آمریکا می باشد طولش به چهار متر می رسد.ساقه آن راست و دارای گره های متعددی است بر گ هایش پهن و دراز است و بطور متناوب روی ساقه قرار دارد. گیاهی است مونوئیک گل های نر آن بشکل خوشه است و در انتهای ساقه قرار گرفته و هر سنبلچه آن دو گل دارد که یکی از آنها معمولا بارور است . گل های ماده در حد فاصل بين برگ و ساقه واقع می باشد. در انتهای سنیل ذرت کاکل ذرت که همان کلاله های آلت ماده است دیده می شود . دانه ذرت مانند برنج فاقد شيار است و رنگهای مختلف دارد .
ذرت بر حسب شکل و بزرگی و کوچکی ورنگ دانه جورهای مختلف دارد که مهمترین آنها عبارتند از :
جور زآمائيس روستراتا z . mays rostrate (ذرت نوك تيز)
جور ز آمائیس ساکاراتا z . mays saccharate (ذرت قندی) .
جور ز آمائيس دانتی فرمیس Z . mays dentiformis (ذرت دندان اسبی)
جور زآسائيس ولگاريس mays vulgaris (ذرت دانه درشت)
کشت ذرت در کشور آمریکا بیش از سایر نقاط جهان است و موارد استعمال زیادی دارد .
از دانه های آن غذاهای مختلف ساخته می شود و بعلاوه برای کارخانجات نشاسته سازی و الكل گیری ماده اولیه تهیه می کند.
کلاله های آلت ماده آن باسم کاکل ذرت بعنوان مدر در پزشکی مصرف می شود . برگ و ساقه آن نیز بمصرف خوراك دام می رسد.